Ελληνική Λογοτεχνία

Στην Ελλάδα των ετών 1917-1920, ο Αλέξανδρος Α΄, Βασιλιάς των Ελλήνων παρά τη θέλησή του, φανατικός αυτοκινητιστής, δεινός σπόρτσμαν και παθιασμένος μηχανολόγος, συνδέεται φιλικά με έναν ιταλοτραφή φουτουριστή ποιητή και επίδοξο κοινωνικό επαναστάτη, που ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα σε δύο αντιθετικούς τρόπους ύπαρξης: την ειρωνική και την ηρωική στάση ζωής. Η αναπάντεχη αυτή φιλία, που σφυρηλατείται στο περιβάλλον του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Οκτωβριανής Επανάστασης και της Εκστρατείας της Ουκρανίας, εκβάλλει σε ανήκουστες περιπέτειες των δύο ηρώων και των συντρόφων τους...

«Το βιβλίο αυτό μιλάει για έναν τύπο, που, θέλοντας να διασκεδάσει την μοναξιά του, ψάχνει για βοήθεια. Ψάχνει για παρέα. Έτσι, μιλάει με τον εαυτό του και γράφει ιστορίες. Για τον έρωτα, την εργασία, τα πρόσωπα. Κάποιες λεπτομέρειες της ζωής, που είδε με την δεύτερη ματιά. Και συνεχίζει...»...

Τα μικρά αφηγήματα του Καραγάτση περιέχουν τοπία ανθρώπινης κατάντιας, κοινωνικής ασχήμιας, αισθησιακής βιαιότητας, φαντασιακού παραληρήματος, φυσιοκρατικού αναβρασμού και απόκρυφης αυτοβιογραφικής καταγραφής. Είναι ιστορίες αποτυχίας αλλά και συνακόλουθες εξιλέωσης. Ο Καραγάτσης είναι ένας διχασμένος. Και σαν διχασμένος σκύβει, αρπάζει και φιλά το κανελί πανωφόρι. Αυτό το ύφασμα που απορροφά και μεταμορφώνει την αντίφαση της ζωής. Σε τίμιο κράμα αμαρτίας και αγιοσύνης....