Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Μπορείς να αγαπάς κάποιον με το μυαλό σου, όχι με την καρδιά ούτε με το σώμα, αλλά με κάποιο ήσυχο όνειρο φτιαγμένο από σκέψεις αποκλειστικά για εκείνον. Ίσως να κινδυνεύει λιγότερο μέσα στις σκέψεις σου. Ίσως το σώμα και η καρδιά να έχουν μικρότερες αντοχές να αγαπούν." Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Δανάη ερωτεύεται στην Αλεξάνδρεια έναν παθιασμένο Έλληνα ψυχίατρο. Τον ακολουθεί στην Ελλάδα, φιλοδοξώντας να ιδρύσει ένα λογοτεχνικό περιοδικό μόνο για γυναίκες. Είναι μια ονειρική αλλά βίαιη περίοδος μιας χώρας που χρωστάει στους δανειστές της, σπαράζεται από τις μεγάλες της ιδ...
Εκδόσεις Κριτική
Ένα νησί αποκλείεται από τον υπόλοιπο κόσμο πέντε μήνες το χρόνο.
Μια βιβλιοθήκη κληροδοτείται από τον μεγιστάνα του νησιού, τον μεγάλο ευεργέτη, ο οποίος με ύποπτο τρόπο το έσκασε όσο ήταν ακόμα νέος και έφυγε στην Αμερική για να φτιάξει την τύχη του. Ένας δήμαρχος συνωμοτεί με την βιβλιοθηκονόμο, για να αρχίσουν να διαβάζουν οι νησιώτες βιβλία. Ένας πρώην αναρχικός έχει βρει καταφύγιο στο νησί και στην καθημερινότητα του οικογενειακού μπακάλικου. Και στη μέση οι κάτοικοι του νησιού που έχουν να αντιμετωπίσουν τον πεντάμηνο αποκλεισμό μαζί με τις επι...
Σε κάθε ιστορία, όσο δραματική κι αν είναι, υπάρχει ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος που την έζησε. Που δεν το έβαλε κάτω. Ούτε με το κρύο, ούτε με την πείνα, ούτε με το θάνατο. Γι' αυτό, οι ιστορίες του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας είναι χαρούμενες. Όχι εύθυμες, αλλά χαρούμενες!...
Η Αθηνά Χατζηεσμέρ είναι ένα παιδί 17 χρονών που η ζωή της "δένει" τα χρόνια της ΕΑΜικής Αντίστασης με το σήμερα. Αποδεικνύει με τη στάση της ότι το μπόι των ανθρώπων μετριέται με τον αγώνα, την αξιοπρέπεια και την πίστη στα ιδανικά τους μέχρι τέλους. Γιατί η Αθηνά, αν και ήταν μόνο 17 χρονών, τα τήρησε όλα αυτά. Και ψήλωσε πολύ......
Παρόλο που το Ημερολόγιο τελειώνει τον Αύγουστο του 1950, το κάτεργο της Γυάρου συνέχισε να λειτουργεί έως το 1950, όταν και καταργήθηκε με διάταγμα. Κανείς ποτέ δε θα μπορούσε να πιστέψει πως το κάτεργο θα επαναλειτουργούσε. Όμως, το 1955 η κυβέρνηση του Συναγερμού, για ν' αποσυμφορήσει -όπως ισχυρίστηκε- τις άλλες φυλακές, επανίδρυσε τη Γυάρο. Όλοι όσοι επισκέφτηκαν την εποχή εκείνη τη Γυάρο -υπουργοί, βουλευτές, διάφορες επιτροπές- διαπίστωναν τις φριχτές συνθήκες της ζωής των κρατουμένων. Η πολιτική της εξόντωσης εξακολουθούσε με διαφορετικούς τρόπους. Νέοι Μπουζάκηδες ...
Είμαι γυναίκα. Χαίρομαι που είμαι γυναίκα. Δεν παραπονιέμαι. Δεν λυπάμαι. Δεν μου λείπει κάτι. Αλλά ούτε και μου περισσεύει. Γι? αυτά θέλω να μιλήσω. ...Στον κόσμο απ? όπου προέρχομαι θεωρούσαμε αυτομάτως ότι οι υποσχέσεις της ζωής προορίζονται για τους άλλους. Η ματαίωση ήταν ο κανόνας.
Η Mely Kiyak, κόρη Κούρδων μεταναστών εργατών που μεγάλωσε στη Γερμανία, επιστρέφει στο παρελθόν τις και με διάθεση εξομολογητική καταθέτει την προσωπική τις διαδρομή τις την ανακάλυψη του ίδιου τις του εαυτού. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια και χιούμορ γράφει όχι μόνο για το τι σημαίνει ...