Ελληνική Λογοτεχνία

Στην Ελλάδα των ετών 1917-1920, ο Αλέξανδρος Α΄, Βασιλιάς των Ελλήνων παρά τη θέλησή του, φανατικός αυτοκινητιστής, δεινός σπόρτσμαν και παθιασμένος μηχανολόγος, συνδέεται φιλικά με έναν ιταλοτραφή φουτουριστή ποιητή και επίδοξο κοινωνικό επαναστάτη, που ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα σε δύο αντιθετικούς τρόπους ύπαρξης: την ειρωνική και την ηρωική στάση ζωής. Η αναπάντεχη αυτή φιλία, που σφυρηλατείται στο περιβάλλον του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Οκτωβριανής Επανάστασης και της Εκστρατείας της Ουκρανίας, εκβάλλει σε ανήκουστες περιπέτειες των δύο ηρώων και των συντρόφων τους...

Μήδεια, Ανατολική Θράκη, Οκτώβριος 1922. Όλοι μιλούσαν για πόλεμο, μα κανείς δεν ήθελε να το πιστέψει. Χωρίς να το ξέρουν, οι κάτοικοι ήταν εγκλωβισμένοι στη δίνη γεγονότων που θα άλλαζαν για πάντα τη ζωή τους. Η Ερμιόνη και η Νίκη σχεδίαζαν το μέλλον τους. Μα όλα έμελλε σύντομα να αλλάξουν… «Έρχονται οι Τσέτες! Γρήγορα, μαζέψτε τα!» ακούστηκαν οι καβαλάρηδες εκείνο το βράδυ. Το καραβάνι των ξεριζωμένων ξεκίνησε στο συρφετό της νύχτας. Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Ξάνθη, Δράμα, οι πρώτες πόλεις που θα τους υποδεχτούν για να στεγάσουν μέσα σε χαλάσματα τα συντρίμμια μιας ολόκληρη...

Τα μικρά αφηγήματα του Καραγάτση περιέχουν τοπία ανθρώπινης κατάντιας, κοινωνικής ασχήμιας, αισθησιακής βιαιότητας, φαντασιακού παραληρήματος, φυσιοκρατικού αναβρασμού και απόκρυφης αυτοβιογραφικής καταγραφής. Είναι ιστορίες αποτυχίας αλλά και συνακόλουθες εξιλέωσης. Ο Καραγάτσης είναι ένας διχασμένος. Και σαν διχασμένος σκύβει, αρπάζει και φιλά το κανελί πανωφόρι. Αυτό το ύφασμα που απορροφά και μεταμορφώνει την αντίφαση της ζωής. Σε τίμιο κράμα αμαρτίας και αγιοσύνης....