Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Μια φορά κι έναν καιρό, πέρα μακριά, στην άκρη του χάρτη ήταν ένα μικρό βασίλειο, ένα μικρό χωριό. Εκεί η ζωή κυλούσε ήρεμα και αθόρυβα. Κάθε πρωί όλοι ξυπνούσαν με το χαμόγελο της ευτυχίας χαραγμένο στα πρόσωπά τους και πήγαιναν στις δουλειές τους....
"Ψιχάλιζε τρυφερά. Η κορυφή του Άθω αχνοφαινόταν μέσα στην ομίχλη. Ένας αράγιστος καθρέφτης η θάλασσα δεχόταν γαλήνια στους κόλπους της την ψιλή βροχή. Το Άξιον Εστί, το γέρικο πλοιάριο, που χρόνια τώρα ενώνει τη μοναστική πολιτεία με τον αληθινό κόσμο, σε λίγα λεπτά θα έπιανε τη Δάφνη, το μικρό λιμανάκι του Άθω, κι ο ήχος της πλώρης που σκίζει τα νερά ήταν ο μόνος που τάραζε την ερημιά του χρόνου...""...
Γιάγερμα σημαίνει επιστροφή. Οι άνθρωποι έχουμε δύο άρχουσες “λέξεις”, γέλιο και κλάμα? σε αυτές επιστρέφουμε πάντα. Ιστορίες ανθρώπων που επιστρέφουν, λοιπόν, σε στιγμές, σε χρόνους, σε έρωτες, σε φτιαξίματα και χαλάσματα. Τα μεγάλα κοχύλια, λένε, πάντα, πως επιθυμούν να τα επιστρέψουν οι άνθρωποι στη θάλασσα, γι’ αυτό κρατάνε τον αχό της μέσα τους…...
Η ζωή της Μαργαρίτας Βελισσαροπούλου θα ήταν ενδιαφέρουσα και μόνο από το γεγονός πως η «Μαριγώ» γεννήθηκε λίγα χρόνια πριν από την Επανάσταση του ’21 και βίωσε σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την ανασύσταση του ελληνικού έθνους. Όμως αυτό που κάνει τους Οκτώ Ήχους για τη Μαργαρίτα ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα είναι η γνωριμία και η καθοριστική σχέση της με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Γεννήθηκε στη Νωνάκριδα, έζησε κοντά στον Γέρο του Μοριά τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του, συμμετείχε στους αγώνες του, τον στήριξε στον εμφύλιο, μοιράστηκε την αγωνία και την πίκρ...
«Το βιβλίο αυτό μιλάει για έναν τύπο, που, θέλοντας να διασκεδάσει την μοναξιά του, ψάχνει για βοήθεια. Ψάχνει για παρέα. Έτσι, μιλάει με
τον εαυτό του και γράφει ιστορίες. Για τον έρωτα, την εργασία, τα πρόσωπα. Κάποιες λεπτομέρειες της ζωής, που είδε με την δεύτερη
ματιά. Και συνεχίζει...»...
Στο μεταιχμιακό σύμπαν του Κόκκινου Ουρανοξύστη μιας εξαϋλωμένης ουτοπικής πόλης, ζουν κάποιοι που δεν χωρούν πουθενά. Σ` αυτό το
πεδίο των απροσδόκητων συναντήσεων και αισθητηριακών εμπειριών, η γυναίκα που τους φροντίζει σαγηνεύεται απ` αυτούς και
δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς με όλους τους ενοίκους των ορόφων του Επανασχεδιασμού, των Τραυμάτων, των Αυτοκτονιών, της Εντροπίας,
του Τίποτε, του Παιδικού Εαυτού, των Πειραμάτων, μέχρι και του Ρετιρέ της Λήθης. Με βοηθούς δύο παράξενους επιστάτες, που
συνεχώς μεταμορφώνονται ρουφώντας κάθε σταγόνα δανεικών ζωών, συμβιώ...