Ελληνική Λογοτεχνία

"Είχα μείνει μόνη στη μεγάλη βιβλιοθήκη αναζητώντας τα χαμένα κομμάτια της ζωής μου σε ένα παλιό κιβώτιο που φιλοξενούσε μια σειρά παπύρων με την αλληλογραφία του Λουκιανού... Στο ένα χέρι έσφιγγα τον πάπυρο με την βούλα του νεκρού Λουκιανού που μου χάρισε την ελευθερία και στο στήθος μου ένα πουγκί με πολλά χρυσά νομίσματα που περιελάμβανε η διαθήκη του για μένα......

"Ο Νικάνορας, ο νεαρός Μακεδόνας γιατρός, μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ύστερα από πολλές περιπέτειες, θα βρεθεί στην αυλή του Πτολεμαίου στην Αλεξάνδρεια. Πίσω στην Μακεδονία τον περιμένει η αγαπημένη του γυναίκα και τα παιδιά του, αλλά παρά τον διακαή πόθο του να γυρίσει κοντά τους, η μοίρες έχουν γι' αυτόν άλλα σχέδια......

"Ο Αλέξης είναι ένα παιδί που μεγαλώνει μέσα στο μίσος. Από αγροτική οικογένεια, με έναν πατέρα δυνάστη που κακοποιεί τη γυναίκα του......

O γέρο Μανωλάκης είχε περάσει μικρός χτικιό κι η φωνή του στη δίνη των χρόνων είχε εξασθενήσει. Τα λόγια του έβγαιναν από το πανωλαίμι του αδύναμα, τάπαιρνε ο αγέρας και τα σκόρπιζε πριν ακουστούν. Ρώταγε τον παραγιό του που τον βόηθαγε στ' όργωμα: ''Τι χαμπάγια Λεφτεάκη;'' Καλά καλά δεν πρόφερε ούτε το ρο κι η άρθρωσή του ήταν χαλαρή, αδύνατο ο Λεφτέρης να καταλάβει τα λόγια του γέρου. Αφουγκραζόταν μόνο ένα ξερό σφύριγμα όμοιο οχιάς πριν ριχτεί στο θύμα. Από διαίσθηση ρίσκαρε ένα ''καλά είμαι μπάρμπα''. Τότε ο γέρο Μανωλάκης χαμογελούσε διάπλατα κι ύστερα ξερόβηχε βάνοντα...