Ελληνική Λογοτεχνία

Το σαλόνι μας είναι ένα στοπ καρέ, ένα στιγμιότυπο ταινίας. Δεν ζούμε. Ποζάρουμε. Ένας σύζυγος που έχει απατήσει και το έχει μετανιώσει. Μια σύζυγος που σκοτώνει τον άντρα της από απόγνωση. Νέοι που οδηγούνται στο έγκλημα από πλήξη. Ενδοοικογενειακή βία και ένοχα, κρυμμένα μυστικά, που θέλουν να αποκαλυφθούν. Ανάμεσα σε εφημερίες, συμφωνίες και πάσης φύσεως συνδιαλλαγές, οι ήρωες των ιστοριών προσπαθούν να βρουν τον εαυτό τους - ή να τον χάσουν, ακολουθώντας κάποιον άλλον. Ερωτικές σχέσεις, σχέσεις γονιών και παιδιών, ακόμα και σχέσεις τυχαίων μεταξύ τους ανθρώπων βγαίνουν ...

Στην αρχή, ο Κάρολος πηγαίνει στην τρίτη δημοτικού, η Λίλη στην πρώτη· ο μπαμπάς τους δουλεύει στη σωληνουργία· είναι ο καλύτερος μπαμπάς που μπορεί να έχει κανείς· δεν παραπονιέται ποτέ για τα βάσανά του. Βάσανα έχει· βλέπει όμως πάντα την ηλιόλουστη πλευρά του δρόμου. Η μαμά τους είναι όμορφη (παρά το στραβό εκείνο δόντι), αλλά πίνει πολύ· ουίσκι, καμιά φορά τζιν· ακόμα, κάνει βόλτες στα μαγαζιά, μιλάει (ψιθυριστά) στο τηλέφωνο και νοσταλγεί την Αφρική, όπου ζούσε κάποτε μαζί με τον παππού και τη γιαγιά, τα σκυλιά τους και τα άλογά τους. Ο μπαμπάς αγαπάει τρελά τη μαμά, η...

Στην παραθαλάσσια πόλη, όπως και στη χώρα ολόκληρη, οι πάντες έχουν προσβληθεί από τον προεκλογικό πυρετό. Ο πόλεμος της αφίσας, που μαίνεται λυσσαλέος στους τοίχους των κτηρίων, μαρτυρά το μοίρασμα του κόσμου στους δικούς μας και στους άλλους. Ο Νικόλας παρατηρεί τον πατέρα να κρατά το στόμα του κλειστό και να επιμένει πως μόνη λύση υπήρξε από καταβολής κόσμου η δημοκρατικότητα και η συμφιλίωση. Κι όσο για την Αλλαγή που ευαγγελίζεται ο χαρισματικός ηγέτης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, θα προτιμήσει να μην εκφέρει άποψη καμιά. «Γιατί εμάς κάηκ...