Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
«Βαριανασαίνει, σκέφτεται πράγματα θλιβερά κι η αυτοπεποίθησή του βρίσκεται στο μηδέν. Είναι τόσο βαρύ αυτό το συναίσθημα,
που πρέπει κάνει κάτι επειγόντως. Πρέπει να βγει από το τούνελ αμέσως, να κάνει οτιδήποτε για να αισθανθεί καλύτερα, οτιδήποτε,
τα πάντα. Ίσως να πρέπει να πάρει τηλέφωνο τους γονείς του και να κλάψει –η αξιοπρέπεια δεν παίζει ρόλο τώρα– ίσως να πρέπει να δει
έναν φίλο του, ίσως να πρέπει να τηλεφωνήσει ακόμα και σ’ αυτήν? αλλά όχι, αυτό δεν μπορεί να το κάνει με τίποτα, αυτή θα είναι
η απόλυτη παραδοχή της ήττας του, η απόλυτη ξεφτίλα – όχι,...
Ένα ταξίδι που αρκετοί έχουμε κάνει: Αθήνα – Θεσσαλονίκη με το τρένο των εννιά. Ένας φτωχός πλην τίμιος συγγραφέας
συναντά την ιδανική ηρωίδα για το επόμενο βιβλίο του. Έτσι το ήθελε η μοίρα, κι έτσι έγινε. Εκείνη του αφηγείται ιστορίες
γεμάτες φόνους, τρόμο και παράνοια, κι εκείνος αρχίζει να φαντάζεται το πολυπόθητο best seller του. Όταν το ταξίδι τελειώνει,
ο συγγραφέας κάνει ένα μοιραίο λάθος και κινδυνεύει να γίνει και ο ίδιος πρωταγωνιστής των ιστοριών της. Οι «Φόνοι στην Κρυστάλλη»
είναι μια άκρως σουρεαλιστική ιστορία που ακροβατεί ανάμεσα στη λογική και ...
1960
Μια κοπέλα ύστερα από μια τραγωδία αποφασίζει να γίνει καλόγρια. Λίγες μέρες αργότερα εξαφανίζεται.
1978
Ένα κορίτσι παρακαλά τις φλόγες να λυπηθούν μια ζωή. Έπειτα από χρόνια θα έρθει αντιμέτωπη με μια σκοτεινή αλήθεια.
2018
Μια μητέρα με τον γιο και τον σύζυγό της αγοράζει ένα σπίτι το οποίο κρύβει επικίνδυνα μυστικά. Θα αφεθεί η ίδια στην αγκαλιά αυτών των μυστικών;
2023
Μια νεαρή γυναίκα επιστρέφει στο παρελθόν της για τη δικαίωση και τη λύτρωση με κάθε κόστος.
Τη θυσία την κληρονομούμε από τη γέννησή μας. Αν την αρνηθείς, σε περιφρ...
Οι «Ναυαγοί χωρίς Σωσίβιο» επιχειρούν μια ανατομία, σε πολλαπλά επίπεδα, της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, όπως αυτή αποτυπώθηκε στην πρόσφατη οικονομική κρίση και μάλιστα στο κορύφωμά της. Επομένως, το έργο, παρά τον συμβολισμό των ονομάτων, πατάει στον κοινωνικό ρεαλισμό -τον βαθύτερο όμως και αποκαλυπτικό, όχι στην περιγραφική, επιφανειακή, νατουραλιστική εκδοχή του. Το ονόμασα δε «μυθοδοκίμιο», διότι συζευγνύει τον θεωρητικό-δοκιμιακό λόγο με το μυθικό-λογοτεχνικό στοιχείο....
O γέρο Μανωλάκης είχε περάσει μικρός χτικιό κι η φωνή του στη δίνη των χρόνων είχε εξασθενήσει. Τα λόγια του έβγαιναν από το πανωλαίμι του αδύναμα, τάπαιρνε ο αγέρας και τα σκόρπιζε πριν ακουστούν. Ρώταγε τον παραγιό του που τον βόηθαγε στ' όργωμα: ''Τι χαμπάγια Λεφτεάκη;'' Καλά καλά δεν πρόφερε ούτε το ρο κι η άρθρωσή του ήταν χαλαρή, αδύνατο ο Λεφτέρης να καταλάβει τα λόγια του γέρου. Αφουγκραζόταν μόνο ένα ξερό σφύριγμα όμοιο οχιάς πριν ριχτεί στο θύμα. Από διαίσθηση ρίσκαρε ένα ''καλά είμαι μπάρμπα''. Τότε ο γέρο Μανωλάκης χαμογελούσε διάπλατα κι ύστερα ξερόβηχε βάνοντα...
Σύμφωνα με τον Κίρκεγκαρντ υπάρχουν δύο είδη απελπισίας. Εκείνη που δεν θέλεις να είσαι ο εαυτός σου, και η άλλη, που θες απελπισμένα
να είσαι ο εαυτός σου. Έντεκα διηγήματα για κείνους που βρίσκονται κάπου ανάμεσα. Ή αλλιώς, ιστορίες για το σκουλήκι στο μήλο.
Εύφλεκτοι χαρακτήρες σε μια ανηρωική εποχή....
