Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Το Νόρμαντ, το μεγάλο βασίλειο στη μυθική Κατρανική χερσόνησο, υποφέρει από τον εικοσαετή πόλεμο με τους γείτονές του. Ο 'Αλχων, γιoς του βασιλιά του Νόρμαντ γεννημένος στην έναρξη αυτού του πολέμου, ψάχνει να βρει τα πραγματικά αίτια της σύγκρουσης που μόνο ο πατέρας του φαίνεται να γνωρίζει.
Όταν η υπομονή του λαού του Νόρμαντ αρχίζει να τον εγκαταλείπει, ο 'Αλχων και οι επιστήθιοι φίλοι του θα αρχίσουν να ξετυλίγουν το νήμα που οδηγεί στο φοβερό μυστικό που συνδέει τη γέννησή του με την έναρξη του πολέμου. Ο σκοτεινός δολοφόνος με την κουκούλα στέκεται εμπόδιο στην προσ...
"Κάθε που οι καιροί δυστροπούν, η Μικρασιατική Καταστροφή -όχι ο πόλεμος, αλλά τα παρεπόμενά του, ο εκπατρισμός, η ανθρώπινη δυστυχία... - σαν αόρατος επισκέπτης, σαν εφιάλτης αδυσώπητος, έρχεται και τρυπώνει στα όνειρά μας......
"Ένα σύμμετρο μυθιστόρημα που μέσα από την ιστορία μιας ζωής, προβάλλει τον άνθρωπο της εποχής μας με όλα όσα ζει, τραυματικά και ευφρόσυνα: εντάσεις, προβλήματα, εσωτερική διάλυση, όλα αυτά που συνήθως έχουν τα 24ωρα της ζωής μας....
Ο Ιάσονας Πολίτης, συγγραφέας ιστοριών μυστηρίου και φαντασίας, ζει την ιδανική σχέση με μια όμορφη γυναίκα. Μια μέρα όλα αλλάζουν. Ξεφυλλίζοντας την πρωινή εφημερίδα, πληροφορείται ότι βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του. Ύποπτοι για τη δολοφονία είναι άτομα άγνωστα σε εκείνον. Το σοκ γίνεται μεγαλύτερο όταν διαπιστώνει ότι η εφημερίδα έχει ημερομηνία δύο μέρες μετά.
Από τον φίλο του Μιχάλη που είναι φυσικός, μαθαίνει ότι με βάση την κβαντική θεωρία τα μελλοντικά γεγονότα επαληθεύονται μέσα σε δύο μέρες ή ακυρώνονται αν μεσολαβήσει καποια απρόσμενη σύμπτωση. Διαθέτει, λ...
Έναν χρόνο μετά την ήττα του Εξουσιαστή και την πτώση του στο Χαοτικό Βάραθρο, η ειρήνη επιτέλους επικρατεί στο βασίλειο του Νόρμαντ, στη μυθική Κατρανική Χερσόνησο. Όμως η ήρεμη ζωή του πρίγκιπα Άλχων και των επιστήθιων φίλων του διαταράσσεται, όταν οι απόπειρες δολοφονίας εναντίον του βασιλιά Ρέιχαρτ θα φέρουν και πάλι σε σύγκρουση πατέρα και γιο. Μαζί, θα ζητήσουν τη βοήθεια του σοφού μάγου Κασάριους. Ο Κασάριους, ο Άρχοντας των Ανέμων, θα τους αποκαλύψει ότι κάποιοι προσπαθούν να απελευθερώσουν τους πιο ισχυρούς, σκοτεινούς μάγους που γνώρισε ο κόσμος: τους Έλμεντορ, με...
"Μη φοβάσαι τα τέρατα που γεννήθηκαν τέρατα. Να φοβάσαι εκείνα που πλάσθηκαν με υπομονή, βαπτίστηκαν στη φωτιά και έμειναν
στον
πάγο να στεγνώσουν. Μη φοβάσαι τα τέρατα που μοιάζουν με αγγέλους. Να τρέμεις εκείνα που τους ξερίζωσαν τα φτερά και
τα άφησαν αφυδατωμένα να συρθούν στη γη". Η Νόλα και ο Τζέραρντ, καταπατώντας κάθε ηθικό νόμο και ενάντια σε όλες τις πιθανότητες,
έχουν βρει επιτέλους την Εδέμ που προσδοκούσαν: Έναν παράδεισο κρυμμένο στον πυρήνα του πόλεμου των Πέντε. Πόσο ασφαλής
όμως μπορεί να είναι αυτός ο παράδεισος, όταν η κόλαση απλώνεται μόνο λίγ...
Οι «Ναυαγοί χωρίς Σωσίβιο» επιχειρούν μια ανατομία, σε πολλαπλά επίπεδα, της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, όπως αυτή αποτυπώθηκε στην πρόσφατη οικονομική κρίση και μάλιστα στο κορύφωμά της. Επομένως, το έργο, παρά τον συμβολισμό των ονομάτων, πατάει στον κοινωνικό ρεαλισμό -τον βαθύτερο όμως και αποκαλυπτικό, όχι στην περιγραφική, επιφανειακή, νατουραλιστική εκδοχή του. Το ονόμασα δε «μυθοδοκίμιο», διότι συζευγνύει τον θεωρητικό-δοκιμιακό λόγο με το μυθικό-λογοτεχνικό στοιχείο....
O γέρο Μανωλάκης είχε περάσει μικρός χτικιό κι η φωνή του στη δίνη των χρόνων είχε εξασθενήσει. Τα λόγια του έβγαιναν από το πανωλαίμι του αδύναμα, τάπαιρνε ο αγέρας και τα σκόρπιζε πριν ακουστούν. Ρώταγε τον παραγιό του που τον βόηθαγε στ' όργωμα: ''Τι χαμπάγια Λεφτεάκη;'' Καλά καλά δεν πρόφερε ούτε το ρο κι η άρθρωσή του ήταν χαλαρή, αδύνατο ο Λεφτέρης να καταλάβει τα λόγια του γέρου. Αφουγκραζόταν μόνο ένα ξερό σφύριγμα όμοιο οχιάς πριν ριχτεί στο θύμα. Από διαίσθηση ρίσκαρε ένα ''καλά είμαι μπάρμπα''. Τότε ο γέρο Μανωλάκης χαμογελούσε διάπλατα κι ύστερα ξερόβηχε βάνοντα...
