Ελληνική Λογοτεχνία

Ο ήρωας του εξώστη, για να γλιτώσει, καταφεύγει στην Αφρική, ενώ γλιτώνει σπό τους εχθρούς του, δεν μπορείνα διαφύγει την τιμωρία από τον κυριότερο κατήγορο: τον εαυτό του. Βλέπει οράματα, περνάει νύχτες και νύχτες αυπνίας. Η μοναξιά, το κλίμα κ.λπ. τον σκοτώνει, όπως επίσης και οι αναμνήσεις. Τέλος, έπειτα από πολυετή παραμονή στην κόλαση της Αφρικής, δυο εφιαλτικά περιστατικά ανασκαλεύουν και ξεσκεπάζουν ένα παρελθόν που είχε κατορθώσει με τα ψέματα να κρύψει από τον εαυτό του. Η όλη ιστορία τελειώνει με τον ήρωα παίρνοντα την απόφαση ν' αυτοκτονήσει κατα τ...

ΑΝ ΚΑΤΙ ΔΕΝΕΙ τις ιστορίες αυτού του βιβλίου, σ ένα βαθύτερο επίπεδο, αυτό είναι ο τόπος? η πυξίδα τους σημαδεύει τον βορρά. Αναρωτιέμαι τελικά μήπως ο τόπος είναι και ο τρόπος, μήπως η γλώσσα είναι το άλλο χώμα, το πνευματικό, από το οποίο αναφύεται το ύφος, που για κάποιους ταυτίζεται με τον άνθρωπο. Μακρά παράδοση συνδέει το διήγημα με τις γενέτειρες των θεραπόντων του, οι υπηρέτες του είδους αυτού φέρουν βαρύ φορτίο στους ώμους τους — βαρύ όσο κι ένα τοπίο. Οι ιστορίες αυτού του βιβλίου επιχειρούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στον πεζό και τον ποιητικό λόγο, ανάμεσα στην περ...

Oι ήρωες των τριών ιστοριών του Γιώργου Μητά ζουν και κινούνται στα γερασμένα σπίτια, στους έρημους δρόμους, στις εγκαταλειμμένες αποβάθρες του λιμανιού του Χαλ, μέσα σ' ένα σκοτεινό χειμωνιάτικο σκηνικό. Ωστόσο κάποιες μικρές φωτεινές εστίες -η Κεντρική Βιβλιοθήκη, που η πρόσοψή της ακτινοβολεί μες στο λυκόφως, η παμπ, που προβάλλει σαν φάρος μες στο σκοτάδι- αλλά και οι λιγοστές ηλιόλουστες ημέρες καταφέρνουν να ζεστάνουν τις ψυχές τους, απαλύνοντας τη μοναξιά, τον πόνο του ανεκπλήρωτου έρωτα, την υπαρξιακή αγωνία. Το κέλυφος της μοναξιάς τους όμως διαρρηγνύεται πραγματικ...

"Η Αγγελική είναι ένα χαρισματικό κορίτσι, ένα ταλαντούχο πλάσμα που όμως ζει σε ένα περιβάλλον που δεν τη βοηθάει να αναδείξει τα ταλέντα της. Απόλυτα πεπεισμένη ότι έχει βρει τον άντρα που θα ήθελε να κάνει οικογένεια στο πρόσωπο του Μιχάλη, έπειτα από δύο χρόνια σχέσης, κάνει όνειρα μαζί του για ένα κοινό μέλλον....

"Στο γνώριμο δωμάτιο, το φως είναι λεπίδι που χαράζει, που πληγώνει, που σημαδεύει τα πάντα· είναι οξύ που απαλύνει τα χρώματα, που διαλύει τις φευγαλέες στιγμές, που ανακαλεί εικόνες ζωής... θολές, άσπρες, γκρίζες, πολύχρωμες, μόνες, μπλεγμένες, αληθινές, ανύπαρκτες......

Ποια είναι η σημασία του γενέθλιου τόπου για τον καθένα; Ο γενέθλιος τόπος είναι το εφαλτήριο για να φτάσεις και να γνωρίσεις τον προσωπικό σου κόσμο. Ή πιο σωστά να τον ανακαλύψεις. Σε αυτόν μαθαίνεις τι είναι ο δρόμος, με τους ήχους και την περιπέτειά του, τι είναι το πεζοδρόμιο, τι είναι τα κτήρια με τα μυστικά και τις ιστορίες τους και, κυρίως, ποιοι είναι οι άνθρωποι που κατοικούν πλάι σου. Εξήντα έξι συγγραφείς γράφουν για τη Γενέθλια Πόλη τους. Γράφουν για το πώς ήταν τότε και πώς είναι σήμερα. Αποτυπώνουν εμπειρίες που έζησαν και βιώματα που απέκτησαν μεγαλώνο...

Το βάρος είναι μια λέξη με πολλές έννοιες. Βαριά κληρονομιά υποδεικνύει κύρος, βαρύ φορτίο και βαριά ατμόσφαιρα υποδεικνύουν καημό ή πρόβλημα. Πολλά βαρύς ο καφές, βαρύς και ο χιονιάς, όνομα βαρύ σαν ιστορία, βαριά κατάρα, το βάρος των τύψεων! Βάρος στα ακίνητα, ειδικό βάρος στη χημεία. Βαρύ ζεϊμπέκικο. Αυτός μας το παίζει βαρύς ή βαρύ πεπόνι, μάγκας δηλαδή. Όλα έγιναν εις βάρος μου! Το δικό μου βάρος το κουβαλάω παλικαρίσια! Το ’χω κάνει κτήμα μου και με ακολουθεί στα καλά και στα άσχημα. Και να σας πω την αλήθεια, τελευταία άρχισε να με παραβαραίνει, οπότε απο...