Ελληνική Λογοτεχνία

Στην Ελλάδα των ετών 1917-1920, ο Αλέξανδρος Α΄, Βασιλιάς των Ελλήνων παρά τη θέλησή του, φανατικός αυτοκινητιστής, δεινός σπόρτσμαν και παθιασμένος μηχανολόγος, συνδέεται φιλικά με έναν ιταλοτραφή φουτουριστή ποιητή και επίδοξο κοινωνικό επαναστάτη, που ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα σε δύο αντιθετικούς τρόπους ύπαρξης: την ειρωνική και την ηρωική στάση ζωής. Η αναπάντεχη αυτή φιλία, που σφυρηλατείται στο περιβάλλον του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Οκτωβριανής Επανάστασης και της Εκστρατείας της Ουκρανίας, εκβάλλει σε ανήκουστες περιπέτειες των δύο ηρώων και των συντρόφων τους...

«Ένας σακατεμένος Άγγελος, ντυμένος μοίρα ήταν η επιλογή μου. Μήτε Θεός, μήτε άνθρωπος δύναται να τον σώσει. Ανθρώπινη βούληση. Ως και ο Θεός εκθρονίζεται. Πόσο μάλλον εκείνη». Γεννήθηκε με το χάρισμα να διακρίνει το κακό στα μάτια των ανθρώπων και να το θεραπεύει. Βαριά κληρονομιά από την προγιαγιά της. Τόσο βαριά που η ίδια τη θεωρεί κατάρα. Θα χρειαστεί να αντιπαλέψει με πρόσωπα νοσηρά, να αναμετρηθεί με τις σκιές που βρίθουν στα βάθη τους, να δώσει τη μάχη της για να σώσει την ψυχή τους. Μα τον δικό της Άγγελο δεν δύναται να τον προστατεύσει. Μοιράζει...

Δυο άντρες. Δυο διαφορετικοί χαρακτήρες, χαράζουν τη δική τους πορεία. Μια φιλία δυνατή που δεν χάνεται στον χρόνο, όσα κι αν περάσει. Η Χαρά... μια γυναίκα γεμάτη κακία και μίσος. Ένας άντρας σκληρός, με γερακίσιο βλέμμα, έρχεται μετά από είκοσι χρόνια να αναστατώσει τη ζωή του αδερφού του και όχι μόνο. Ένα θανάσιμο μυστικό κρυμμένο ακόμα στις καρδιές τους. Μια μεγάλη θυσία που κοστίζει ακόμα και την ίδια του τη ζωή. Πόσα μπορεί να αντέξει μια ψυχή άραγε; Για την αγάπη! Για την αδερφική αγάπη. Έρωτες, μίση, πάθη και δυο φόνοι, έρχονται στο φως μετά από χρόνια να φωτί...

Τα μικρά αφηγήματα του Καραγάτση περιέχουν τοπία ανθρώπινης κατάντιας, κοινωνικής ασχήμιας, αισθησιακής βιαιότητας, φαντασιακού παραληρήματος, φυσιοκρατικού αναβρασμού και απόκρυφης αυτοβιογραφικής καταγραφής. Είναι ιστορίες αποτυχίας αλλά και συνακόλουθες εξιλέωσης. Ο Καραγάτσης είναι ένας διχασμένος. Και σαν διχασμένος σκύβει, αρπάζει και φιλά το κανελί πανωφόρι. Αυτό το ύφασμα που απορροφά και μεταμορφώνει την αντίφαση της ζωής. Σε τίμιο κράμα αμαρτίας και αγιοσύνης....