Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Η αγάπη για το χορό είναι το πρώτο βήμα για τον έρωτα". Για τη συνάντηση με τον άλλον που αποκαλύπτει, μεταμορφώνει, ανατρέπει, συμπληρώνει την εικόνα του εαυτού και του κόσμου.
Ο έρωτας κυριαρχεί στα έξι διηγήματα, σε συναντήσεις που η κάθε μια αφήνει το δικό της αποτύπωμα. Άλλοτε μέσα από δοκιμασίες και αδιέξοδα, άλλοτε μέσα από απρόβλεπτα ή την αδυναμία της αντίστασης, άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με αφέλεια, οι έξι ηρωίδες κινούνται η κάθε μια στο δικό της κόσμο, τη δικιά της ιστορία. Και είτε κλείνουν με μια απορία και την αναμονή της ασυνέχειας, είτε ολοκληρώνονται σ...
Προσωπικά η σχέση μου με τη νοσταλγία μένει σχέση στενή, αλλά και επίφοβη μια και σε κατακρατά στο ανικανοποίητο. Το θετικό είναι ότι επειδή ακριβώς οι νοσταλγίες για τα γεγονότα και κυρίως για τα πρόσωπα που πέρασαν αλλά δεν προσπέρασαν απ΄τη ζωή μου, έχουν μαγεία, μαγεία φωτεινή ή σκοτεινή, με εμπνέουν. Εκ των υστέρων αναδείχνουν τη ζωή περισσότερο ενδιαφέρουσα, ποιητική, θεατρική, ελκυστική, με κρυμμένα νοήματα και σύμβολα, και μ’ αυτό που λέει ο ποιητής,”το παρ΄ολίγο να συμβεί”, πλησίον. Μου θερμαίνουν την ανάγκη να περιγράψω όσα συνέβησαν για να τα ξαναζώ, να τα διαιω...
"Έξι ήρωες κυνηγούν την ευτυχία - έξι άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους με διαφορετικό ορισμό της ευτυχίας ο καθένας, ψάχνονται σε διαφορετικές μεριές της ζωής. Επειδή και οι έξι ήρωες δεν είναι πάντα ηρωικοί, επειδή είναι κανονικοί άνθρωποι με κανονικά προβλήματα και τηγανισμένες σχέσεις... δεν θέλουν να βγούνε με τίποτα από το κυνήγι της ευτυχίας. Ούτε καν τους περνάει από το μυαλό να τα παρατήσουν στη μέση....
Πού βρίσκεται η πραγµατική δύναµη της ανθρώπινης ψυχής? Στην αποφασιστικότητα να κυνηγάς τα όνειρά σου χωρίς να υπολογίζεις το κόστος? Ή στη δύναµη της αυτοθυσίας? Ένας επιτυχηµένος Έλληνας δηµοσιογράφος που φιλοδοξεί να γίνει συγγραφέας αποφασίζει να κυνηγήσει τ’ όνειρό του στην Αµερική. Μια απρόσµενη είδηση, η αυτοκτονία του µεγάλου του αδελφού, πυροδοτεί µέσα του ένα κύµα από ερωτηµατικά και αναµνήσεις και του προσφέρει τελικά την «πρώτη ύλη» για το πρώτο του µυθιστόρηµα. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας µεταξύ Ελλάδας και Νέας Υόρκης από τα µέσα της δεκαετίας του ’80 ως τις µέρες...
"«...Τι θα γίνω όταν πεθάνω? Δεν έχω αποφασίσει. Οι γονείς μου θα' θελαν να γίνω δένδρο, βελανιδιά ή καρυδιά, γιατί αυτά τα δένδρα ζουν πολλά χρόνια, έχουν καλή επιδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έτσι θα ήμουν επιτέλους χρήσιμος στην οικογένειά μου και στην πατρίδα. Η θεία μου η Ανδρομάχη, που έχει καλλιτεχνικές ανησυχίες, ήθελε να γίνω σύννεφο, να διαλύομαι, να συγκεντρώνομαι, να αλλάζω χρώματα, να με ζωγραφίζει και να εμπνέεται, οι κόρες μου θα' θελαν να γίνω καναρίνι να μ' έχουν σ' ένα κλουβί και να τους κελαηδάω, να τις ξυπνάω κάθε πρωί και να με ταΐζουν μήλο, αβγό κ...
"""Η εφηβεία είναι σαν ίωση μακράς διαρκείας. Κάποτε θα περάσει..."", σκέφτεται με ανακούφιση κάθε βράδυ πριν ξαπλώσει η Μίκα προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει τα ιερογλυφικά SMS της έφηβης κόρης της....
"Έξι ήρωες κυνηγούν την ευτυχία - έξι άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους με διαφορετικό ορισμό της ευτυχίας ο καθένας, ψάχνονται σε διαφορετικές μεριές της ζωής. Επειδή και οι έξι ήρωες δεν είναι πάντα ηρωικοί, επειδή είναι κανονικοί άνθρωποι με κανονικά προβλήματα και τηγανισμένες σχέσεις... δεν θέλουν να βγούνε με τίποτα από το κυνήγι της ευτυχίας. Ούτε καν τους περνάει από το μυαλό να τα παρατήσουν στη μέση....
"Η ζωή παίρνει το νόημά της, όσο κι αν αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως αντιφατικό, από τις ακραίες αντιθέσεις της... Ο θάνατος είναι ο μέγιστος φωτοδότης της... Η ομορφιά δίχως τη μεγαλύτερη αδελφή της, την ασχήμια, δεν θα είλκυε κανέναν... Ποιός άνθρωπος θα επιθυμούσε αν αποκτήσει πλούτη, αν δεν υπήρχαν εκείνοι που θα τα ζήλευαν και δεν θα μπορούσαν να τα αποκτήσουν?... Τα γέλια υπενθυμίζουνν πως κάπου, πολύ κοντά παραμονεύουν τα δάκρυα... Τι αφόρητη πλήξη θα μας προκαλούσαν οι επιτυχίες, δίχως τα νεκροταφεία των χαμένων αγώνων, των ανεκπλήρωτων προσδοκιών... Η αθανασία θα ...
"Ψηλά Τακούνια. Το όνειρο των κοριτσιών να βιαστούν να μεγαλώσουν για να φορέσουν τις γόβες των μαμάδων τους. Να λικνίζονται περπατώντας ρυθμικά στα καλντερίμια του νησιού τους, ψηλώνοντας μερικούς πόντους από τα τακούνια και την περηφάνια που έγιναν πραγματικά θηλυκά....