Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Προσωπικά η σχέση μου με τη νοσταλγία μένει σχέση στενή, αλλά και επίφοβη μια και σε κατακρατά στο ανικανοποίητο. Το θετικό είναι ότι επειδή ακριβώς οι νοσταλγίες για τα γεγονότα και κυρίως για τα πρόσωπα που πέρασαν αλλά δεν προσπέρασαν απ΄τη ζωή μου, έχουν μαγεία, μαγεία φωτεινή ή σκοτεινή, με εμπνέουν. Εκ των υστέρων αναδείχνουν τη ζωή περισσότερο ενδιαφέρουσα, ποιητική, θεατρική, ελκυστική, με κρυμμένα νοήματα και σύμβολα, και μ’ αυτό που λέει ο ποιητής,”το παρ΄ολίγο να συμβεί”, πλησίον. Μου θερμαίνουν την ανάγκη να περιγράψω όσα συνέβησαν για να τα ξαναζώ, να τα διαιω...
Βασισμένο σε αληθινή ιστορία - Από τη συγγραφέα του Bestseller το "Μαύρο νυφικό"
Μια ιστορία αγάπης, έρωτα, µυστηρίου κι ενός συγκλονιστικού µυστικού που έχει αποσιωπήσει ο χρόνος. Ο χρόνος, όµως, αποκαλύπτει τα πάντα και τα φέρνει στο φως και τότε όλα µπορεί να ανατραπούν.
Χασιά, 14 Σεπτέµβρη 1944: Ενώ η καταστροφική λαίλαπα των Γερµανών µαίνεται στο αρβανιτοχώρι, η δεκαεξάχρονη Μαρία, αρχοντοπούλα του τόπου και µοναχοκόρη του Αποστόλη Κόλλια, εξαφανίζεται µυστηριωδώς.
Πειραιάς, 18 Σεπτέµβρη 1966: Ο Αλέξανδρος Αρζινός, κυνηγηµένος για τις άνοµες πράξεις τ...
Η ’Ιζι είναι αποφασισµένη να κάνει τα πάντα για να επιστρέψει από την Κέρκυρα στο αγαπηµένο της Λονδίνο. Ώσπου στη σοφίτα του παµπάλαιου σπιτιού όπου έχει µετακοµίσει γνωρίζει την Αριάνα, η οποία θέλει να φύγει από το «νησί της βροχής» πιο πολύ κι απ’ όσο η ίδια.
Βέβαια, υπάρχει ένα µικρό πρόβληµα: η Αριάνα ζει στον 19ο αιώνα…
Μαζί µε το (πρώην) πιο αντιπαθητικό αγόρι της τάξης της, τον Βικέντιο, η Ίζι προσπαθεί να λύσει το µυστήριο που περιβάλλει την Αριάνα. Οι δυο τους θα ακολουθήσουν ίχνη καλά κρυµµένα σε ένα αινιγµατικό τετράδιο µουσικής, θα κυνηγήσουν φτερωτ...
Μυθιστορηματική Βιογραφία
«Έχεις µια φωτιά µέσα σου που δε σβήνει, Γιέρζυ µου. Δεν µπορείς το λίγο».
Μια συναρπαστική οικογενειακή ιστορία µε κεντρικό πρόσωπο τον Γεώργιο Ιβάνωφ-Σαϊνόβιτς, που γεννήθηκε στη Βαρσοβία, µεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη Λουβέν και στο Παρίσι. Ο Ιβάνωφ, ως ο Νο 1 πράκτορας και µεγαλύτερος σαµποτέρ του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου, έδρασε στην Αθήνα στα χρόνια της Γερµανικής Κατοχής και εκτελέστηκε στην Καισαριανή από τους Ναζί.
Από τη Βαρσοβία των αρχών του 20ού αιώνα µέχρι το Καρς, µέσα στα δεινά του Α’ Παγκοσµίου ...
Η Ρουσιώ έζησε τον πόλεµο µικρή. Τώρα όµως είναι αποφασισµένη να ζήσει τη δική της ζωή, µε τους δικούς της όρους. Όχι των άλλων.
Ο τραγικός θάνατος του πατέρα της τη διαλύει. Φεύγει, δραπετεύει από τις σκιές του παρελθόντος, από τη µητέρα της –ήρωα και δεσµώτη της–, τη µιζέρια των παραγκουπόλεων, τη βαριά µεταπολεµική σιωπή. Πρέπει να πιστέψει στον εαυτό της, στα δικά της θέλω και να βρει τη δύναµη να επιβιώσει µόνη.
Η εσωτερική διαδροµή µιας γυναίκας που διεκδικεί µια θέση σ’ έναν κόσµο που, αν και χτίζεται από την αρχή, παραµένει στυγερά εχθρικός. Δε χωράει ...
«Θα φύγω, ξάδερφε», έλεγε και ξανάλεγε ο Πάνος, μπας και τελικά το έπαιρνε απόφαση και γύριζε στο χωριό.
Σπάραζε όλη μέρα η Σεβαστή, ζητώντας να της φέρουν πίσω τον Ζαχαρία. Τον πατέρα του παιδιού που είχε στην κοιλιά.
Μόνο το λύκο είχε για παρέα ο Τσίλιας στο λόγγο. Κι ό,τι κι αν έλεγαν οι άλλοι, δε θα άφηνε κανέναν να τον πάρει από κοντά του.
Ο Λευτέρης, λοχαγός στο αλβανικό μέτωπο, είχε υποσχεθεί πως ακόμη κι ένας φαντάρος να έμενε ζωντανός, θα τον πήγαινε στον τόπο του.
Είκοσι τόσα χρόνια βολοδέρνει στα λεωφορεία η Γιωργία, ξεροσταλιάζοντας για μια κουβέντα,...
Οι γονείς είναι μια ιστορία χωρίς αρχή, έχουν μια ζωή πριν από εμάς και όταν φεύγουν γίνονται μυστήριο, σχεδόν άγνωστοι. Με την απουσία τους συνειδητοποιούμε ό,τι μας έχει διαφύγει, τους πενθούμε με τις απορίες μας, με τα αναπάντητα ερωτήματά μας, με μια τρυφερότητα που μόνο με την αποχώρησή τους γίνεται τόσο απόλυτη. Σαν τον Ορφέα, θέλουμε να τους φέρουμε πίσω, αρχίζουμε μαζί τους μια κατάβαση στον Άδη και βυθιζόμαστε για καιρό ευπρόσβλητοι και εκτεθειμένοι......
Ο Μάριος από εδώ και πέρα δε λογάριαζε πια, αν κόντευαν να τον εγκαταλείψουν οι δυνάμεις του. Άρχισε να επιταχύνει τον βηματισμό του. Το βλέμμα του το είχε μονίμως καρφωμένο εκεί μακριά, στο πλεούμενο. Με αγωνία προσπαθούσε να εντοπίσει τη σιλουέτα του ευεργέτη του για να ανασάνει. Όταν λαχάνιαζε από την πολλή προσπάθεια που κατέβαλλε, κατά τη διάρκεια της πορείας του, κοντοστεκόταν και καθόταν πάνω στην άμμο ή πάνω στα βότσαλα, να ξαποστάσει. Μετά σηκωνόταν με μιας και έβρεχε το ξαναμμένο του πρόσωπο με θαλασσινό νερό για να δροσιστεί. Και ύστερα πάλι ορμούσε προς τα μπρος...
Το μακρινό 2004, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Euro και το Shake it στην Eurovision, η Κατερίνα με πλούσιο βιογραφικό σε αποτυχημένες έως καταστροφικές σχέσεις έχει κατεβάσει τα ρολά στην αγάπη, αποφασισμένη να μην ξανακάνει τα ίδια λάθη. Ο έρωτας όμως δεν ρωτάει και την βρίσκει ακριβώς εκεί που έχει κρυφτεί: σπίτι της, στον νέο της γείτονα που θα λειτουργήσει σαν καταλύτης όχι μόνο για την ίδια αλλά και για την παρέα της. Μια παρέα που είχε την τύχη να ζήσει σε μια εποχή που δεν ρωτάγαμε με αγωνία «έχεις δουλειά;», αλλά «έχεις γκόμενο;», που η ζωή έμοιαζε με ατέλειωτο πάρ...
"Οι κουρέλες είναι τα ταξίδια που δεν κάναμε, τα πρόσωπα και τα όνειρα που ξέφτισαν στο διάβα του χρόνου, οι ελπίδες που χάθηκαν παρασυρμένες από το αμείλικτο και αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου. Είναι η καταστροφική ""αγάπη"" μας για το περιβάλλον. Το συλλογικό που έγινε ατομικό. Το ποτάμι της ιστορίας μας έχει αιχμαλωτίσει και χωρίς οίκτο μας παρασέρνει σ' ένα αβέβαιο μέλλον. Μα, θα μου πείτε, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Εμείς είμαστε σίγουροι για το μέλλον, γιατί είμαστε με τους νικητές. Και οι νικητές είναι αυτοί που γράφουν την ιστορία....