Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Ο συγγραφέας περιγράφοντας με παραφορά χαρακτηριστικά δείγματα του γυναικείου κόσμου, που έτυχε να ανταμώσει, δεν μπορεί να κρύψει κάποιον τρόμο, τώρα που διαβάζει το κείμενο εξαρχής και αναλογίζεται από τι ακριβώς γλίτωσε. Στόχος του είναι ο άοπλος σαρκασμός, ένα είδος λογοθεραπείας στο οποίο είναι πράγματι καλός. Ενίοτε η επιχείρηση του ξεφεύγει από τα χέρια, ιδίως όταν ""εκείνη"" είναι δίκαιη και λυπημένη, οπότε κλαίει μαζί με τις ηρωίδες του. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ""δεν ήθελαν εμένα, αλλά την διαχείριση του εμένα μου""."...
«Μεσημέρι Δευτέρας πήρα την απόφαση να κάνω ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Μάλλον θα ήμουν θολωμένος. Είχα ξεμείνει από λεφτά. Πέντ’ έξι κατοστάρικα σ’ έναν τραπεζικό λογαριασμό, κάτι ψιλά σ’ έναν άλλο, κάποια ξεχασμένα δολάρια σ’ ένα πορτοφόλι, τα σήκωσα όλα. Κοστολόγησα το ταξίδι, ενάμισι χιλιάρικο γεμάτο. Όταν θα επέστρεφα δεν θα είχα σάλιο. Το τι θα έκανα, τ’ άφησα στην τύχη». Ένας νέος της γενιάς του '70, περίεργος και ανήσυχος, ταξιδεύει και περιπλανιέται σε Ευρώπη και Αμερική: από τη Νέα Υόρκη στη Βουδαπέστη, από τη Ρώμη και τη Φλωρεντία στη Στοκχόλμη και την Κοπεγχάγη. Σ...