Ελληνική Λογοτεχνία

«Μα και συ μορφοκοπελιά είσαι κόρη μου», της είπε φωναχτά ο πατέρας. «Τριαντάφυλλο μαγιάτικο, δροσερό και μοσχομυριστό είσαι κορτσέλι, μ’», συμπληρώνει η γιαγιά της που εν τω μεταξύ καμάρωνε μ’ ένα πλατύ χαμόγελο τον μορφονιό στη φωτογραφία. «Συ είσαι πιο όμορφη απ’ τον γαμπρουλά», συμπληρώνει και καθώς δίνει τη φωτογραφία στον Νικόλα, ανοίγει την αγκαλιά της και βάζει μέσα την εγ - γονή της. Έτσι τα λόγια του κύρη της και της γιαγιάς της, στύλωσαν τη Βασιλικ’δα. Της τόνωσαν την εμπιστοσύνη για τον εαυτό της. Το πρόσωπό της έτσι είχε φωτιστεί από τη γλύκα της χαράς της....

Ένα ζεν αστείο για τον χρόνο. Αν και με τον χρόνο καλό είναι να μην κάνει πλάκα κανείς, συνήθως συμβαίνει το αντίστροφο, και η διαπίστωση είναι πάντα πικρή, σαν σε φιλμ νουάρ. Είναι, λοιπόν, ο Δρόμος του Κεραυνού ένα ζεν νουάρ μυθιστόρημα για τον χρόνο; Μάλλον για τον χρονισμό καλύτερα. Ο κεντρικός ήρωας γυρεύει το ντίνλο, εκείνο το θαυματουργό σωματίδιο που ορίζει τη σωστή στιγμή για να κάνει κάποιος αυτό που θέλει. Και όταν το βρίσκει, συνειδητοποιεί ότι τελικά δεν ήξερε τι ήθελε. Τέλος πάντων, θα είναι πάντα περίπλοκη η σχέση του τι θέλει ένας άνθρωπος με το πότε το...