Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Πώς θα ένιωθες αν ξυπνούσες στο απόλυτο σκοτάδι; Εκεί, όπου κρύβονται οι χειρότεροι φόβοι σου; Η Ναντίν έχει από μικρή το χάρισμα να κλείνει τα μάτια και να ταξιδεύει με την ψυχή της στον αστρικό κόσμο. Μέχρις ότου, αυτό που ως τώρα τη βοηθούσε να ξεφεύγει από τις δυσκολίες μετατράπηκε σε κίνδυνο για την ίδια της την ύπαρξη. Στο τελευταίο της ταξίδι δεν επιστρέφει στο σώμα της, αλλά ξυπνά σε ένα μέρος ζοφερό, όπου το Σκότος κυριαρχεί και κρύβει πλάσματα βγαλμένα από τους πιο τρομακτικούς εφιάλτες. Όμως, εκεί δεν είναι μόνη. Για πρώτη φορά στη ζωή της βρίσκεται μαζί με άλλου...
O γέρο Μανωλάκης είχε περάσει μικρός χτικιό κι η φωνή του στη δίνη των χρόνων είχε εξασθενήσει. Τα λόγια του έβγαιναν από το πανωλαίμι του αδύναμα, τάπαιρνε ο αγέρας και τα σκόρπιζε πριν ακουστούν. Ρώταγε τον παραγιό του που τον βόηθαγε στ' όργωμα: ''Τι χαμπάγια Λεφτεάκη;'' Καλά καλά δεν πρόφερε ούτε το ρο κι η άρθρωσή του ήταν χαλαρή, αδύνατο ο Λεφτέρης να καταλάβει τα λόγια του γέρου. Αφουγκραζόταν μόνο ένα ξερό σφύριγμα όμοιο οχιάς πριν ριχτεί στο θύμα. Από διαίσθηση ρίσκαρε ένα ''καλά είμαι μπάρμπα''. Τότε ο γέρο Μανωλάκης χαμογελούσε διάπλατα κι ύστερα ξερόβηχε βάνοντα...
Δεκαετία του ’70, σ’ ένα χωριό στην Ξάνθη. Η Αλισάβα ζούσε μόνη της όλα αυτά τα χρόνια· δεν είχε φίλους, δεν είχε συγγενείς. Τους έχασε όλους μες στους καπνούς του πολέμου. Από μικρό κορίτσι, διάλεγε τα ρουχαλάκια τους, τα λουρίδιαζε για τις κουρελούδες της και αναθυμόταν τους δικούς της στην αντίπερα όχθη. Κουβέντιαζε μαζί τους, τους κερνούσε, έκλαιγε που δεν μπορούσε να τους αγγίξει, θύμωνε και μέρευε, αλλά τους αποθαμένους δεν τους αποχωριζόταν.
Εκείνο το καλοκαίρι του 1912 στη Ραιδεστό ήρθε ο σεισμός σαν δράκος του παραμυθιού να καταπιεί τη μικρή Αλισάβα και τα αδ...
Ανατολή το όνομά μου, γεμάτο ζωή και φως. Μαλλιά σαν ηλιαχτίδες, μάτια τρομαγμένα κοιτάζουν το χθες. Φόβοι σαλεύουν το μυαλό. Κουκούλι
τυλιγμένο το εγώ μου, κρύβεται στα έγκατα της ψυχής μου. Μοίρα μέσα από θάνατο και γέννα. Αγάπες και λάθη που εκδικούνται.
Ντυμένη φλόγα και μετάξι παίρνω τη δερμάτινη βαρκούλα και ταξιδεύω ως τη Θράκη. Στο παλιό αρχοντικό περιμένουν η Ευδοκία,
η Σμαρώ και η Σουλτάνα. Δύσκολο το αντάμωμα, μεταξοσκώληκες ανάμεσά μας... Αργά αργά τυλίγουν στο νήμα τους ιστορίες, σκάνδαλα, μίση και
προσδοκίες. Αράζω τη βαρκούλα στην αγκαλιά του Ρήγα...
Λίγο προτού ξεσπάσει ο B’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ναστάζια και η οικογένειά της εγκαταλείπουν τη Γαλλία και ταξιδεύουν στην εξωτική Σαγκάη, το Παρίσι της Ανατολής. Αναζητούν μια καινούρια αρχή για να ξεπεράσουν τον πόνο που τους προξένησε η ξαφνική απώλεια της μικρότερης κόρης.
Όταν, λίγο καιρό αργότερα, η Σαγκάη βομβαρδίζεται, η Ναστάζια με τη μεγαλύτερη αδερφή της κατορθώνουν να ξεφύγουν από τον εφιάλτη της φλεγόμενης πόλης και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Είκοσι ετών πλέον, η Ναστάζια γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο του Κρίστοφερ, ο οποίος μοιράζει τη ζωή του ανάμεσ...
Τα πικρά βοτάνια έσταξαν δηλητήριο μέσα στο παλιό αρχοντικό. Οι γκρίζες σκιές του χθες ρούφηξαν το μέλι της ζωής και τρύπησαν τα σωθικά
τους με το κεντρί του μίσους. Αυτός που στοίχειωσε τους τοίχους και πλάνεψε καρδιές ήρθε και τα άλλαξε όλα… για τη Βασιλική,
για το κορίτσι με τα σμαραγδένια μάτια. Κι έφυγε για μακρινό ταξίδι να κάνει το όνειρό της αληθινό.
Ο όρκος του Ιπποκράτη έγινε σκοπός ζωής. Θυσίασε δικά της κομμάτια να μη φανούν, να μη μιλήσουν… ώσπου τα βήματά της έφτασαν πέρα
στην Αφρική. Eκεί όπου γνώρισε το μεγάλο έρωτα. Eκεί όπου απάλυνε τον πόνο. Κι...
Την έντυσε μες στα βελούδα της Ανατολής και στα μεταξωτά της Προύσας ο άντρας της. Τη γέμισε με διαμάντια,
ζαφείρια και μαργαριτάρια από την αγορά της Ιστικλάλ. Θάμπωσαν τα βιολετιά μάτια της Βερονίκης, όταν έφτασε στην Κωνσταντινούπολη νιόπαντρη,
δεκάξι χρονών κορίτσι. Στα νερά του Βοσπόρου ξεπλύθηκε το βαμμένο από αίμα νυφικό κι έγινε πάλι άσπρο. Κόκκινο βαθύ από τον φόνο.
Τρεις γυναίκες πήραν στα χέρια τους το μυστικό και το ταξίδεψαν πέρα από το νησί τους. Όρκος δυνατός· εκείνες και ο Θεός.
Δρόμοι διαφορετικοί· πόνος ξέχωρος. Σεπτέμβρη μήνα έφτασε ο ξαφνικός...
Επτά αυτοτελή διηγήματα, επτά ιστορίες έρωτα και αγάπης, που με τη βοήθεια της ψυχολογίας ξεμπλέκουν το κουβάρι
των συναισθημάτων της ανθρώπινης φύσης.
Μια φοιτήτρια που ασυνείδητα θυσιάζει τον εαυτό της στον βωμό του έρωτα.
Ένα ζευγάρι που φοβάται το συναισθηματικό δέσιμο και κρύβεται πίσω από ψέματα.
Μια υπερπροστατευτική μητέρα σε ναυαγισμένο γάμο που διεκδικεί έναν ανεκπλήρωτο έρωτα.
Μια γυναίκα καριέρας που πληγώνει την αγάπη.
Μια μοναχική κοπέλα που ψάχνει το πατρικό πρότυπο στην αγκαλιά ενός μεγαλύτερου άντρα.
Μια χωρισμένη μητέρα που συμβουλεύει τ...