Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η Μαρίκα η Ταταυλιανή, μια Πολίτισσα κυρά, λογία μα και μποέμισσα, μέσα από την μακρά αφήγηση του βίου της, αναφέρεται παράλληλα, άλλοτε περιληπτικά κι άλλοτε διεξοδικά, σε περιστατικά και σε πρόσωπα, με έμφαση στην κοινωνική ζωή των Ρωμιών και των Τούρκων και στις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά και συμπολιτών της που ανήκουν σε άλλες μειονοτικές ομάδες, οι οποίες συνδιαμορφώνουν την ανθρωπογεωγραφική ταυτότητα της Πόλης του περασμένου αιώνα. Ο λόγος της διακόπτεται συχνά από σπαρακτικά ιντερμέδια της διαταραγμένης μνήμης της που είναι στοιχειωμένη απ' τα ανεπούλωτα τραύματα της...
"Ο λύκος της Σπάρτης" είναι βασισμένος στα γεγονότα που εξιστορεί ο Ηρόδοτος για τον μοναδικό επιζώντα των Θερμοπυλών, τον Αριστόδημο, ο οποίος κατηγορήθηκε από τους υπόλοιπους Σπαρτιάτες ότι δείλιασε και δεν έπεσε στη μάχη μαζί με τους συμπολεμιστές του και τον βασιλιά Λεωνίδα.
Εκείνος, όμως, αποφάσισε να τους αποδείξει πως τα συμπεράσματά τους ήταν λανθασμένα και οι χαρακτηρισμοί τους άδικοι.
Ένα έπος για την ανθρώπινη δύναμη και αποφασιστικότητα, για τον άνθρωπο που βάλλεται από παντού, παρόλο που έχει δίκιο, για όλους εκείνους που η αδικία τούς πνίγει και ...
O γέρο Μανωλάκης είχε περάσει μικρός χτικιό κι η φωνή του στη δίνη των χρόνων είχε εξασθενήσει. Τα λόγια του έβγαιναν από το πανωλαίμι του αδύναμα, τάπαιρνε ο αγέρας και τα σκόρπιζε πριν ακουστούν. Ρώταγε τον παραγιό του που τον βόηθαγε στ' όργωμα: ''Τι χαμπάγια Λεφτεάκη;'' Καλά καλά δεν πρόφερε ούτε το ρο κι η άρθρωσή του ήταν χαλαρή, αδύνατο ο Λεφτέρης να καταλάβει τα λόγια του γέρου. Αφουγκραζόταν μόνο ένα ξερό σφύριγμα όμοιο οχιάς πριν ριχτεί στο θύμα. Από διαίσθηση ρίσκαρε ένα ''καλά είμαι μπάρμπα''. Τότε ο γέρο Μανωλάκης χαμογελούσε διάπλατα κι ύστερα ξερόβηχε βάνοντα...
"Σε κάποιο χωριό της Κρήτης γεννιέται ο Νικηφόρος Χερουβείμ, καρπός ενός βιασμού και ""υιοθετημένο"" τέκνο ενός βεβιασμένου γάμου. Είναι ένα πανέξυπνο παιδί που λατρεύει τη μητέρα του τη Συρμαλιώ και μισεί τον ""πατέρα"" του. Με αποσκευές βαριές από την παιδική του ηλικία, ο Νικηφόρος εκτινάσσεται και διαγράφει μια λαμπρή, για τους πολλούς, πορεία: κατακτά τίτλους σπουδών, αποκτά διασυνδέσεις, θέσεις, κοινωνική επιφάνεια, πλούτο, οικογένεια. Μέσα σε αυτή τη λυσσαλέα προσπάθεια για άνοδο, χάνει το πολυτιμότερο: την ψυχή του. Η εμπλοκή του σε κυκλώματα τοκογλυφίας, πλειστηρια...