Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Το ερμηνευτικό πρίσμα μέσα από το οποίο προσεγγίζω την πραγματεία ""Περί φύσεως"" είναι η άποψη ότι το κείμενο αυτό είναι κατά βάση ένα πολεμικό κείμενο. Ο Αριστοτέλης παίρνει θέση σε μια πολεμική που είχε ξεκινήσει ο Πλάτων στα ύστερα έργα του εναντίον της φυσικής φιλοσοφίας των τελευταίων προσωκρατικών, κυρίως εναντίον της ατομικής θεωρίας του Δημόκριτου. Στη διαμάχη αυτή ο Αριστοτέλης συντάσσεται με το μέρος του Πλάτωνα, υιοθετεί την τελεολογική σύλληψη της φύσης και κατακρίνει με μεγαλύτερη ακόμη δριμύτητα και αποτελεσματικότητα τις υλιστικές και μηχανιστικές αντιλήψει...
Στην μετάφραση της Ηλέκτρας του Σοφοκλή η πιστότης αναζητήθηκε στους βαθύτερους δραματικούς και ποιητικούς ρυθμούς του αρχαίου κειμένου. Δεν μ' ενδιέφερε μία μίμηση λόγου – ή, όπως γίνεται σε τέτοιες μεταφράσεις, μια αντικατάσταση της αρχαϊκής γλώσσας από μια «νέα». Μ' ενδιέφερε να μεταφέρω, όσο μπορούσα αυτούσιον, εκείνον τον λόγο κατ' ευθείαν σ' έναν δραστικό, σύγχρονο ελληνικό λόγο. Το κατ’ ευθείαν αυτό παρακάμπτει τους λογοτεχνικούς ή μεταγλωττισμένους τρόπους απόδοσης μιας τραγωδίας, οι οποίοι συνήθως ανακαλούν ιδιώματα θρήνου από άλλα Πένθη της αγωνίας του ελληνικού λ...
