Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Το ερμηνευτικό πρίσμα μέσα από το οποίο προσεγγίζω την πραγματεία ""Περί φύσεως"" είναι η άποψη ότι το κείμενο αυτό είναι κατά βάση ένα πολεμικό κείμενο. Ο Αριστοτέλης παίρνει θέση σε μια πολεμική που είχε ξεκινήσει ο Πλάτων στα ύστερα έργα του εναντίον της φυσικής φιλοσοφίας των τελευταίων προσωκρατικών, κυρίως εναντίον της ατομικής θεωρίας του Δημόκριτου. Στη διαμάχη αυτή ο Αριστοτέλης συντάσσεται με το μέρος του Πλάτωνα, υιοθετεί την τελεολογική σύλληψη της φύσης και κατακρίνει με μεγαλύτερη ακόμη δριμύτητα και αποτελεσματικότητα τις υλιστικές και μηχανιστικές αντιλήψει...
Ο Σωκράτης υπηρέτησε με αποστολικό ζήλο και μοναδική αφοσίωση την πόλη και τους συμπολίτες του, εκτελώντας πιστά την εντολή του Θεού. Τη λέξη Θεός χρησιμοποιεί τελευταία στην απολογία του, ενώ έχει καταδικασθεί σε θάνατο με την κατηγορία της αθεΐας. Οδεύει προς τον θάνατο με αυτοκυριαρχία και ψυχική ηρεμία. Έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στη δικαιοκρισία του Θεού και στη δικαίωση της ζωής και του έργου του. Η θυσία του αποτελεί για τον άνθρωπο διαχρονικά φωτεινό παράδειγμα αυταπάρνησης, γνήσιας αγάπης για τον συνάνθρωπο, αταλάντευτης συνέπειας λόγων και έργων, ηθικής ακεραιότητας...