Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Ή πώς φιλοσοφεί κανείς με το σφυρί. [...] Μια διαφορετική ανάρρωση, που σε ορισμένες περιστάσεις μου είναι ακόμη πιο επιθυμητή,
είναι να εξετάζω δια κρούσεως τα είδωλα... Στον κόσμο υπάρχουν πιο πολλά είδωλα παρά πραγματικότητες: αυτό είναι
το δικό μου "κακό μάτι" για αυτόν τον κόσμο, αυτό είναι επίσης το δικό μου "κακό αφτί"... Να θέτεις εδώ ερωτήσεις με το σφυρί
και ίσως να ακούς, ως απάντηση, εκείνο τον περίφημο υπόκωφο ήχο, που μιλά μέσα από φουσκωμένα σπλάχνα -τι μαγεία
για κάποιον που έχει αφτιά ακόμη και πίσω απ' τα αφτιά του- για μένα, τον παλιό ψυχολόγο ...
Εικονογράφηση: Έρση Σπαθοπούλου
Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα καταπράσινο δάσος ζούσε μια καλή μεγάλη καφετιά αρκούδα.
Είχε όλα τα καλά του κόσμου κι έναν αρκούδο να την αγαπάει και να τη φροντίζει. Όμως, παρ’ όλα τα καλά της, δεν ήταν ευτυχισμένη, γιατί, περισσότερο απ’ οτιδήποτε στον κόσμο, ήθελε να έχει ένα αρκουδάκι.
Μια καλή αρκούδα όμως σαν κι αυτή δεν θα μπορούσε να μείνει με ένα τέτοιο παράπονο. Και πράγματι, με τη βοήθεια της κυρα-Μαριώς, της αλεπούς, η καλή μεγάλη καφετιά αρκούδα και ο αγαπημένος της αρκούδος θα αποκτήσουν ένα μωρό αρκουδάκι, που θα γεμί...
"Γιατί βλέπουμε μόνο το ασβέστιο όταν κοιτάζουμε ένα ποτήρι γάλα? Γιατί στη σαρδέλα βλέπουμε μόνο το Ωμέγα 3, και στα φρούτα τις αντιοξειδωτικές ουσίες τους?...