Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Ένα αγόρι που παίζει φυσαρµόνικα συναντά ένα χαρτί που ταξιδεύει. Τι κοινό µπορεί να έχουν ένα φτωχό αγόρι κι ένα άγραφο χαρτί;
Πολλά κοινά.
Τόσα, που θα τους κάνουν αχώριστους φίλους σε ταξίδια µαγικά, αλλά και µια ανεκπλήρωτη επιθυµία διαφορετική για το καθένα.
Θα πρέπει όµως οπωσδήποτε να βρεθεί η χώρα όπου ζωντανεύουν τα Χάρτινα Όνειρα.
Τα όνειρα που γράφονται µε λέξεις πάνω στου κόσµου τα χαρτιά. Υπάρχει άραγε αυτή η χώρα;
Το χαρτί πιστεύει πως υπάρχει......
Ή πώς φιλοσοφεί κανείς με το σφυρί. [...] Μια διαφορετική ανάρρωση, που σε ορισμένες περιστάσεις μου είναι ακόμη πιο επιθυμητή,
είναι να εξετάζω δια κρούσεως τα είδωλα... Στον κόσμο υπάρχουν πιο πολλά είδωλα παρά πραγματικότητες: αυτό είναι
το δικό μου "κακό μάτι" για αυτόν τον κόσμο, αυτό είναι επίσης το δικό μου "κακό αφτί"... Να θέτεις εδώ ερωτήσεις με το σφυρί
και ίσως να ακούς, ως απάντηση, εκείνο τον περίφημο υπόκωφο ήχο, που μιλά μέσα από φουσκωμένα σπλάχνα -τι μαγεία
για κάποιον που έχει αφτιά ακόμη και πίσω απ' τα αφτιά του- για μένα, τον παλιό ψυχολόγο ...
Μπορεί άραγε μια πινελιά ν` αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου; Μπορεί να τον κάνει να τη βλέπει αλλιώς; Και το ότι είναι κόκκινη τι σημαίνει; Μήπως ο συνδυασμός αυτών των δύο, δηλαδή μια πινελιά που θα είναι και κόκκινη, μορεί να τα καταφέρει;...