Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Ή πώς φιλοσοφεί κανείς με το σφυρί. [...] Μια διαφορετική ανάρρωση, που σε ορισμένες περιστάσεις μου είναι ακόμη πιο επιθυμητή,
είναι να εξετάζω δια κρούσεως τα είδωλα... Στον κόσμο υπάρχουν πιο πολλά είδωλα παρά πραγματικότητες: αυτό είναι
το δικό μου "κακό μάτι" για αυτόν τον κόσμο, αυτό είναι επίσης το δικό μου "κακό αφτί"... Να θέτεις εδώ ερωτήσεις με το σφυρί
και ίσως να ακούς, ως απάντηση, εκείνο τον περίφημο υπόκωφο ήχο, που μιλά μέσα από φουσκωμένα σπλάχνα -τι μαγεία
για κάποιον που έχει αφτιά ακόμη και πίσω απ' τα αφτιά του- για μένα, τον παλιό ψυχολόγο ...
Για να γιατρέψει τον Λίον, το άρρωστο χρυσόψαρό του, ο Άρθουρ πρέπει να του πει ένα ποίημα. Μα υπάρχει κανείς πάνω στη γη που μπορεί να εξηγήσει στον Άρθουρ τι είναι ποίημα; Η φουρνάρισσα, το καναρίνι, το παππούς και η γιαγιά του, ο γερο-Μαχμούντ, όλοι αυτοί του δίνουν τελείως διαφορετικές απαντήσεις! Η λέξη ποίημα φαίνεται πολύ μυστηριώδης. Ωστόσο, η καταστάση απαιτεί άμεση λύση και είναι ανάγκη ο Άρθουρ να μάθει αμέσως την απάντηση. Για να σώσει τον Λίον....