ΠΡΟΙΟΝΤΑ

Στο κορυφαίο του διήγημα «Τα φραγκοστάφυλα» ο Αντόν Τσέχοφ περιγράφει την αλλοτρίωση του ανθρώπου που εγκλωβίζεται στον εγωκεντρισμό και αδιαφορεί για τον συνάνθρωπό του. Έτσι, αυτοτιμωρείται να μην χαίρεται την αρμονική συνύπαρξη, την αμοιβαία συνδημιουργία, τη μέθεξη της ζωντανής ζωής. Ο ήρωας του διηγήματος, Nικολάι Ιβάνιτς, υπενθυμίζει στον καθένα ότι ανάλογα με τα «φραγκοστάφυλα» που επιθυμεί διαμορφώνεται η ζωή του. Αν τα «φραγκοστάφυλά» του είναι απότοκα φιλαυτίας φιλοδοξίας, φιληδονίας, φιλοχρηματίας τότε θα καταλήξει άταφος νεκρός....

Ο ερημίτης Χάτο στεκότανε στην ερημιά και προσευχόταν στο Θεό. Μια καταιγίδα μαινόταν, ενώ τα μακριά του γένια και τα σκεπασμένα με ψάθα μαλλιά του ανέμιζαν γύρω του. Μα δεν έσπρωχνε τα μαλλιά του μακριά απ' τα μάτια του, ούτε μάζευε τα γένια του μέσα στη ζώνη του, γιατί τα χέρια του ήταν υψωμένα για την προσευχή. Είχε μια σπουδαία ευεργεσία για την οποία έπρεπε να παρακαλέσει... Η Λάγκερλεφ υμνεί την ομορφιά της φύσης τόσο ξεχωριστά, με τόση λεπτομέρεια, κατεβαίνοντας στο ύψος της μάνας γης, για να μας μυήσει στα μυστήρια της φύσης που είναι χάρη. Μια χάρη που αποκαλύπτετα...

"[...] Τέλος, ένα κρασί κρίνεται από τη γεύση του. Και σ' αυτή την περίπτωση, η ποικιλία του σταφυλιού που χρησιμοποιήθηκε για να παραχθεί το κρασί, ο τρόπος που καλλιεργήθηκε και η διαδικασία που ακολουθήθηκε, προβάλλουν ανάγλυφα. Ένα κρασί με έντονη στυφή αίσθηση έχει πολλές πιθανότητες να προέρχεται από τα αμπέλια της Νάουσας. Ένα κρασί μαλακό στο στόμα μάλλον έλκει την καταγωγή από κάποια άλλη περιοχή, πιθανώς τη Νεμέα ή ίσως και την Κρήτη. Οι δυνατότητες, οι συνδυασμοί καιτο λεξιλόγιο που χρησιμοποιούνται στη διάρκεια μιας γευστικής δοκιμής είναι πλούσια και ανεξάντλητ...