Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο κορυφαίο του διήγημα «Τα φραγκοστάφυλα» ο Αντόν Τσέχοφ περιγράφει την αλλοτρίωση του ανθρώπου που εγκλωβίζεται στον εγωκεντρισμό και αδιαφορεί για τον συνάνθρωπό του. Έτσι, αυτοτιμωρείται να μην χαίρεται την αρμονική συνύπαρξη, την αμοιβαία συνδημιουργία, τη μέθεξη της ζωντανής ζωής. Ο ήρωας του διηγήματος, Nικολάι Ιβάνιτς, υπενθυμίζει στον καθένα ότι ανάλογα με τα «φραγκοστάφυλα» που επιθυμεί διαμορφώνεται η ζωή του. Αν τα «φραγκοστάφυλά» του είναι απότοκα φιλαυτίας φιλοδοξίας, φιληδονίας, φιλοχρηματίας τότε θα καταλήξει άταφος νεκρός....
Εικονογράφηση: Έρση Σπαθοπούλου
Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα καταπράσινο δάσος ζούσε μια καλή μεγάλη καφετιά αρκούδα.
Είχε όλα τα καλά του κόσμου κι έναν αρκούδο να την αγαπάει και να τη φροντίζει. Όμως, παρ’ όλα τα καλά της, δεν ήταν ευτυχισμένη, γιατί, περισσότερο απ’ οτιδήποτε στον κόσμο, ήθελε να έχει ένα αρκουδάκι.
Μια καλή αρκούδα όμως σαν κι αυτή δεν θα μπορούσε να μείνει με ένα τέτοιο παράπονο. Και πράγματι, με τη βοήθεια της κυρα-Μαριώς, της αλεπούς, η καλή μεγάλη καφετιά αρκούδα και ο αγαπημένος της αρκούδος θα αποκτήσουν ένα μωρό αρκουδάκι, που θα γεμί...
Ο ερημίτης Χάτο στεκότανε στην ερημιά και προσευχόταν στο Θεό. Μια καταιγίδα μαινόταν, ενώ τα μακριά του γένια και τα σκεπασμένα με ψάθα μαλλιά του ανέμιζαν γύρω του. Μα δεν έσπρωχνε τα μαλλιά του μακριά απ' τα μάτια του, ούτε μάζευε τα γένια του μέσα στη ζώνη του, γιατί τα χέρια του ήταν υψωμένα για την προσευχή. Είχε μια σπουδαία ευεργεσία για την οποία έπρεπε να παρακαλέσει... Η Λάγκερλεφ υμνεί την ομορφιά της φύσης τόσο ξεχωριστά, με τόση λεπτομέρεια, κατεβαίνοντας στο ύψος της μάνας γης, για να μας μυήσει στα μυστήρια της φύσης που είναι χάρη. Μια χάρη που αποκαλύπτετα...