ΠΡΟΙΟΝΤΑ

Σε αυτή τη χρονική στιγμή συνέλαβα την ιδέα της παρακολούθησης. Ναι, όπως το ακούτε! Σκέφτηκα να παρακολουθώ τον Μαρσέλ, τις ώρες που περνούσαμε χώρια. Κάτι τόσο χυδαίο και ποταπό, κάτι που στην προηγούμενη ζωή μου θα μου προκαλούσε αηδία, το έκανα εδώ! Προσποιήθηκα ότι φεύγω για τα -συνηθισμένα μου πια- πετάγματα, αλλά ξαναγύρισα και κρύφτηκα πίσω από κάτι που έμοιαζε με δέντρο. Είδα, λοιπόν, τον Μαρσέλ να παίρνει έναν δρόμο σκυφτός και κουρασμένος. Τα φτερά του ήταν διπλωμένα στην πλάτη του και ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκε να τα ανοίξει. Όχι μόνο περπατούσε, αλλά κάποιες ...

Δεν πρόλαβα. Αισθάνθηκα στα πλευρά μου να με σκουντάνε. Ο άγιος Νικόλαος με την μαγκούρα κάτω από τη μασχάλη του άρχισε πάλι τις απειλές. -Μην τα βάζεις με τη θάλασσα. Οι στεριανοί καλά θα κάνουνε να κάτσουνε στα αυγά τους. Κι ούτε παίζουνε τις κουμπάρες με τα θεία. Κι από δίπλα η θεία μου η Πολυξένη να τα βάζει με τη σειρά της με τον άγιο. Άσ'το παιδί, να του λέει. Μέσα από τα εικονίσματα σας θέλετε όλα να τα κυβερνάτε. Θέλει ναυτικό? Να πάει ναυτικό. Τις θάλασσες διαφεντεύεις, όχι τους καημούς των ανθρώπων......