Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Όταν καθαρίζετε τα υπολείμματα της αρνητικής ενέργειας του φόβου και της αγωνίας, η φυσική σας πνευματική ικανότητα αφυπνίζεται. Αυτή η έμφυτη δύναμη σας επιτρέπει να γνωρίσετε το μέλλον, να επικοινωνείτε ελεύθερα με το Θεό και τους αγγέλους, καθώς και να θεραπεύετε τον εαυτό σας, τους άλλους, ακόμα και τον ίδιο τον πλανήτη.
Στο βιβλίο "Καθαρισμός των τσάκρα" η Doreen Virtue σας καθοδηγεί μέσω διαλογισμών και οραματισμών να καθαρίσετε τα τσάκρα σας, πράγμα που ενεργοποιεί τις δικές σας έμφυτες θεραπευτικές και ψυχικές ικανότητες....
Σε αυτή τη χρονική στιγμή συνέλαβα την ιδέα της παρακολούθησης. Ναι, όπως το ακούτε! Σκέφτηκα να παρακολουθώ τον Μαρσέλ, τις ώρες που περνούσαμε χώρια. Κάτι τόσο χυδαίο και ποταπό, κάτι που στην προηγούμενη ζωή μου θα μου προκαλούσε αηδία, το έκανα εδώ! Προσποιήθηκα ότι φεύγω για τα -συνηθισμένα μου πια- πετάγματα, αλλά ξαναγύρισα και κρύφτηκα πίσω από κάτι που έμοιαζε με δέντρο. Είδα, λοιπόν, τον Μαρσέλ να παίρνει έναν δρόμο σκυφτός και κουρασμένος. Τα φτερά του ήταν διπλωμένα στην πλάτη του και ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκε να τα ανοίξει. Όχι μόνο περπατούσε, αλλά κάποιες ...
Δεν πρόλαβα. Αισθάνθηκα στα πλευρά μου να με σκουντάνε. Ο άγιος Νικόλαος με την μαγκούρα κάτω από τη μασχάλη του άρχισε πάλι τις απειλές. -Μην τα βάζεις με τη θάλασσα. Οι στεριανοί καλά θα κάνουνε να κάτσουνε στα αυγά τους. Κι ούτε παίζουνε τις κουμπάρες με τα θεία. Κι από δίπλα η θεία μου η Πολυξένη να τα βάζει με τη σειρά της με τον άγιο. Άσ'το παιδί, να του λέει. Μέσα από τα εικονίσματα σας θέλετε όλα να τα κυβερνάτε. Θέλει ναυτικό? Να πάει ναυτικό. Τις θάλασσες διαφεντεύεις, όχι τους καημούς των ανθρώπων......
Η Φύση γεννά κι αναθρέφει γενιές και γενιές ανθρώπων, τους φιλοξενεί στο σώμα της, τους δίνει ζωή με τους καρπούς της. Η Ιστορία, σαν να εχθρεύεται τη Φύση, τους φέρνει τον πλούτο ή την ένδεια, τους μεταφέρει από τον έναν τόπο στον άλλο, δίνει την αρχή και το τέλος των πολέμων τους, την ελπίδα ή την αβεβαιότητα της ειρήνης τους. Τους παίρνει νέους και τους γερνά, τους παίρνει ονειροπόλους και τους προσγειώνει στη στασιμότητα μιας άγριας πραγματικότητας. Στο τέλος όμως, ο ήλιος πάντα ανατέλλει. Και το φως του φτάνει παντού, από το ψηλότερο βάθρο έως το ετοιμόρροπο αγροτόσπιτ...
