Γενική

"[...] Ο Ίγκιτουρ, ήρωας μυθοπλασίας, δεν είναι παρά ένας ηθοποιός που παριστάνει πως ρίχνει τα ζάρια. Και απευθύνεται στη Νοημοσύνη τον αναγνώστη που σκηνοθετεί τα πράγματα μόνη της. Έξω από το χρόνο, από τις περιστάσεις, από την πραγματικότητα. Η ζωή του είναι νεύρωση και πλήξη. Πότε θηλυκό πότε αρσενικό, πότε Σκιά πότε Μεσονύκτιος, πότε εγώ πότε εσύ πότε αυτός, με μια κίνηση περισσότερο σπειροειδή παρά κυκλική κατεβαίνει στη νύχτα του ασυνείδητου, στη νύχτα των λέξεων, πριν από τις λέξεις. Ίχνος μιας απαρχής χωρίς ιστορία, που αισθάνεται την ανάγκη να την ξαναπαίζει σε κ...