Ξένη Λογοτεχνία

Η Ναζία, λοιπόν, είναι φίλη μου, και από τα Χριστούγεννα μένει μαζί με τον μπαμπά και μ' εμένα επειδή έτσι είναι καλύτερα, και γι' αυτό είναι θετή αδελφή μου, που είναι σαν να ήταν αληθινή αδελφή αλλά χωρίς μετάγγιση αίματος, κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τα λέμε όλα μεταξύ μας, μέχρι και τα μυστικά. Έτσι, λοιπόν, στο τέλος μού είπε το πιο χοντρό της μυστικό. Αμέσως σταύρωσα τα δάχτυλα πίσω από την πλάτη μου όπως μου είχε δείξει η μαμά, και όταν η Ναζία δε μ' έβλεπε είπα έτσι, πολύ σιγανά: "Σουπερκαλιφρατζιλιστικεξπιαλιντόσιους". Τότε εκείνη μ' έπιασε απ' το χέρι, άνοιξε τ...

Ο μπαμπάς μ’ έπιασε από τους ώμους κι έγινε κατακόκκινος. > Και είπε: >....

«Ο πατέρας σου δεν είναι όλοι οι άνδρες του κόσμου, αγάπη μου» λέει δίχως να περιμένει την απάντησή μου. «Ούτε εγώ είμαι όλες οι γυναίκες. Κανείς δεν είναι όλος ο κόσμος και κανείς δεν επαναλαμβάνεται. Να μοιάζει, ναι, αυτό μπορεί να συμβεί. Να επαναλαμβάνεται, όμως, όχι. Κι αυτό είναι η ζωή, παιδί μου: να βρίσκεις αυτούς που μοιάζουν και ν? αποφεύγεις αυτούς που επαναλαμβάνονται. Τα υπόλοιπα, είτε έρχονται είτε όχι. Είτε εμφανίζονται είτε όχι. Είτε πονούν είτε όχι. ... Εγώ συγχώρεσα τον σύζυγό μου. Τον πατέρα σας, όχι.»...

‘Πείτε μου, όμως, αγαπητέ μου, ποιοι είναι οι πελάτες σας;’’ Ο Φέλιξ Βεντούρα εξήγησε: είναι επιχειρηματίες, υπουργοί, κτηματίες, διαμαντέμποροι, στρατηγοί, άνθρωποι τελοσπάντων με σίγουρο μέλλον που, όμως, τους λείπει ένα καλό παρελθόν, επιφανείς πρόγονοι, περγαμηνές — με λίγα λόγια: ένα όνομα που να αντηχεί ευγενή καταγωγή και καλλιέργεια. Εκείνος τους πουλάει ένα καινούργιο παρελθόν σε χαρτιά. Σχεδιάζει το γενεαλογικό τους δέντρο. Τους δίνει φωτογραφίες παππούδων και προπάππων — κυρίους με λαμπρό παράστημα, κυρίες αλλοτινών καιρών. ‘‘ Έξοχα, έξοχα. Αυτό μ...

«Αντιμυθιστόρημα», «Xρονικό μιας τρέλας», «Ένα βίαιο τράνταγμα από το γιακά», «Κάτι σαν ατομική βόμβα», «Ένα κάλεσμα προς την αναγκαία αταξία», «Ένα γιγάντιο ευφυολόγημα», «Ένα ψέλλισμα». Αυτά είναι λίγα από τα πάμπολλα που γράφτηκαν για το Κουτσό, το μυθιστόρημα που ο Χούλιο Κορτάσαρ άρχισε να ονειρεύεται το 1958, που εκδόθηκε το 1963 κι από τότε άλλαξε την ιστορία της λογοτεχνίας και συγκλόνισε τη ζωή χιλιάδων νέων ανά τον κόσμο. Γεμάτο λογοτεχνική φιλοδοξία, σπαρταριστό, με καινοτόμα συγγραφικά εργαλεία, κατεδαφιστικό του κατεστημένου και αναζητητικό της ρίζας της ποίηση...