Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο βιβλίο "Αναμνήσεις και εκμυστηρεύσεις ενός δικαστή" ο Βασίλειος Ε. Λαμπρίδης εκθέτει προσωπικές του εμπειρίες από την θητεία του σε νευραλγικές θέσεις της Δικαιοσύνης, αλλά και από τη συμμετοχή του σε δυο σημαντικές δίκες της νεότερης Ιστορίας, αυτήν για την δολοφονία του Λαμπράκη το 1966 και αυτήν στο Ειδικό Δικαστήριο το 1991-1992. Ο ίδιος αναφέρει, μεταξύ άλλων, στον πρόλογο του βιβλίου: "Στο σημειωματάριό μου αυτό, καταγράφω όσα αξιομνημόνευτα γεγονότα θυμούμαι από τη μακρόχρονη θητεία μου σε όλες σχεδόν τις βαθμίδες της Δικαιοσύνης αλλά και σε άλλους τομείς της δημ...
"Με τα ""Γράμματα στην Εύα Πάλμερ Σικελιανού"", έκδοση συγκροτημένη από 114 επιστολικά κείμενα που απέστειλε ο Άγγελος Σικελιανός στην πρώτη του σύζυγο, συνεχίζεται η συγκέντρωση της επιστολογραφίας του. Έχουν ήδη προηγηθεί, το 1980, τα ""Γράμματα στην Άννα"" (έκδοση που περιλαμβάνει 128 σχετικά κείμενα σταλμένα κατά τη χρονική περίοδο 1938-1947 στη δεύτερη σύζυγό του) και, το 2000, η δίτομη έκδοση ""Γράμματα"", τόμος Α΄ (1902-1930), τόμος Β΄ (1931-1951), όπου συγκεντρώθηκαν 645 γράμματα που ο ποιητής είχε απευθύνει σε πολυάριθμους φίλους, συνεργάτες, εκδότες, και σε διάφορ...
"Πικρή αλλά και τιμημένη η ιστορία του κειμένου που ακολουθεί, δείχνει ότι πρόκειται για ένα από τα σπάνια εκείνα ντοκουμέντα που, όταν λείψουν οι συγκεκριμένες και τραγικές περιστάσεις που τα ενέπνευσαν, όχι μόνο δε χάνουν τη σημασία τους, αλλά σημαδεύονται κιόλας με την ανεξίτηλη σφραγίδα της ιστορικής διδαχής μέσα από μια συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία....
"[...] Το τελευταίο στη σειρά της γραφής αυτοβιογραφικό κείμενο είναι οι ""Αναμνήσεις 1940"", που παρουσιάζουμε στον τόμο αυτό. Η γραφή τους ξεκινά στις 29 Ιουλίου 1940, όπως αναφέρει η ίδια η Π. Σ. Δέλτα. Η δομή του κειμένου είναι ίδια με εκείνη των ""Αναμνήσεων 1921""· η αφήγηση συνεχίζεται από το σημείο όπου η συγγραφέας είχε αφήσει το προηγούμενό της κείμενο. Ξεκινά με την παραμονή της στην κλινική του γιατρού Friedmann στο Gainfarn, στα περίχωρα της Βιέννης, τον Απρίλιο του 1908, και τελειώνει με τον εκτενή σχολιασμό των ημερολογίων του Ίωνα Δραγούμη ως τον Νοέμβριο τ...
"Βρισκόμαστε στο 2005. Ο Χόρχε Σεμπρούν σκύβει ξανά στο παρελθόν του και καταπιάνεται με το έργο της ανάμνησης. Σε αυτό το κείμενο, που εκδόθηκε μετά τον θάνατό του, επανέρχεται σε γεγονότα που έχει ζήσει, και αφηγείται, όπως δεν το είχε κάνει ποτέ πριν, την εμπειρία του από τα βασανιστήρια. Μαρτυρία χωρίς δραματοποίηση, αφήγηση αποστασιοποιημένη και ταυτόχρονα συγκλονιστική, από την οποία αναδύεται μια μεστή φιλοσοφική αντίληψη. Ο Χόρχε Σεμπρούν συνεχίζει εδώ τον στοχασμό που είχε ξεκινήσει στα θεμελιώδη έργα του, όπως το ""Μεγάλο ταξίδι"" ή το ""Γραφή ή ζωή"", και γράφει ...
"[...] Από την αρχή ως το τέλος του ημερολογίου ο Φίλιππος παρακολουθεί από κοντά τους καλλιτέχνες της εποχής του. Έτσι, μ' εξαιρετική ευστοχία και καλλιτεχνικό αισθητήριο αναφέρεται στα έργα των ζωγράφων Θωμόπουλου, Οθωναίου, Λύτρα και Παρθένη (που τον ξεχωρίζει από τους άλλους), στους μουσικούς Δημήτρη Μητρόπουλο, βαρύτονο Κορωνάκη, τενόρο Οδυσσέα Λάππα, αλλά και στους ηθοποιούς Μαρίκα Κοτοπούλη και Ελπίδα Καλογεροπούλου. [...]...
«Έζησα από κοντά κορυφαίες στιγμές του τελευταίου μισού αιώνα που σφράγισαν τη χώρα μας. Στο βιβλίο αυτό καταγράφω κυρίως την ιστορία των μικρών γεγονότων, τη γοητεία των κρυφών πλευρών, τις αδιόρατες συμπεριφορές πολιτικών προσώπων, δημόσιων προσώπων και δημοσιογράφων, τις ρωγμές στην επίσημη, καθωσπρέπει ιστορία».
Ν.Χ....
"Η Αχντάφ Σουέιφ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κάιρο. Όταν ξέσπασε η αιγυπτιακή επανάσταση στις 25 Ιανουαρίου 2011, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους, έκανε σπίτι της την πλατεία Ταχρίρ για δεκαοχτώ μέρες. Έστειλε ανταποκρίσεις για τα διεθνή μέσα επικοινωνίας και -όπως και κάθε συμπατριώτης της- έκανε ό,τι μπορούσε. Σε αυτό το μοναδικό βιβλίο μάς ξεναγεί στην αγαπημένη της πόλη και ιχνηλατεί τη διαδρομή της επανάστασης που επανακαθορίζει το μέλλον της χώρας της. Συνυφαίνοντας ιστορίες ιδιωτικές και δημόσιες, η Σουέιφ μοιράζεται μια εξαιρετική στιγμή στην Ιστορία που είναι πο...
"[...] Κλείνοντας τον πρόλογο μας, πρέπει να τονίσουμε ότι όσα αναφέρονται στο πόνημα μας αυτό, είναι τεκμηριωμένα. Και αποφεύγεται η διατύπωση συμπερασμάτων, διότι θα υπήρχε ο κίνδυνος να κατηγορηθούν τα συμπεράσματα αυτά ως φορείς υποκειμενισμού του γράφοντος. Παρατίθενται μόνον γεγονότα, πληροφοριακά δελτία και εξαγόμενα. Αφήνονται δε ο μεν αναγνώστης να βγάλει μόνος του τα συμπεράσματα του, ο δε ιστορικός του μέλλοντος, αφού ακούσει και ερευνήσει και την ""άλλη πλευρά"", να γράψει την αληθινή Ιστορία εκείνης της περιόδου....
"Η Μικρασιατική Καταστροφή του '22, ο ξεριζωμός του Μικρασιατικού και Ποντιακού Ελληνισμού απ' τις προγονικές του εστίες και οι συνεχείς δοκιμασίες και περιπέτειες των Μικρασιατών προσφύγων σε ολόκληρο τον κόσμο, αποτέλεσαν ένα σύγχρονο ελληνικό έπος του οποίου το περιεχόμενο και οι διαστάσεις, για διάφορους λόγους και αιτίες, συνεχίζουν να αγνοούνται από τους Έλληνες σήμερα. Ειδικά για τους Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που μετά την Καταστροφή του '22 κατευθύνθηκαν προς την τότε Σοβιετική Ένωση, ακόμα και σήμερα είναι περιορισμένες οι ιστορικές αναφορές και πληροφορί...
"Στις 13 Δεκεμβρίου 1967, ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος προσπάθησε ν' ανατρέψει το καθεστώς της 21ης Απριλίου. Δεν το κατόρθωσε. Μόλις 16 ώρες αφού ξεκίνησε από το Τατόϊ με σκοπό να τεθεί επικεφαλής μονάδων Στρατού στην Βόρειο Ελλάδα, όλα είχαν τελειώσει γι' αυτόν. Το μόνο που του είχε απομείνει από το βασίλειό του, ήταν ένα αεροπλάνο στο αεροδρόμιο της Καβάλας, μέσα σε μιαν ηλεκτρισμένη νύχτα καταιγίδας. Όταν οι ρόδες εκείνου του ""Γκρούμαν Γκολφ Στρημ"" άφησαν το ""έδαφος κι άρχισαν να σηκώνονται στον αέρα"", από κάτω τους -χωρίς να το συνειδητοποιεί κανείς μέσα στην φορτισμένη...
"Ένα ακόμη αυτοβιογραφικό αφήγημα του Ζάχου Χατζηφωτίου για τις περιπέτειες της γενιάς του στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την ""μπελ επόκ"" της μεταπολεμικής Αθήνας....
"Τότες μαδάμε πως αν δεν υπερασπιστούμε τ' αμπέλι θα μας κλέψουν τον καρπό, αν δεν προστατέψουμε τη γνώση θα μας γεμίσουν σκύβαλα, αν δεν αποκρούσουμε τον εισβολέα, όχι μονάχα στα δικά μας δικαιώματα μα και στου διπλανού κι εκείνου που λείπει και τ' αλλουνού που πάσχει, τότε πάει το υψόμετρο, πάει τ' αμπέλι.......