Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
1η ιστορία Τα γυαλιά της φαντασίας Η Μυρτώ η αρκουδίτσα ζει ψηλά στο βουνό μαζί με τη μαμά της και τον μπαμπά της. Όμως τον χειμώνα δεν περνάει με τίποτα η ώρα! Αχ, πώς βαριέται η Μυρτώ! Τελικά το μόνο που χρειάζεται για να ζήσει νέες περιπέτειες είναι λίγη φαντασία.
2η ιστορία Όσο πιο πολλοί, τόσο πιο καλά! Την άνοιξη, η Μυρτώ αφήνει την Κοιλάδα του Μεγάλου Χασμουρητού και ψάχνει να βρει φίλους για να παίξει. Το ταξίδι της θα είναι μεγάλο, ίσως και λίγο τρομακτικό…. Ώσπου μια απρόσμενη συνάντηση θα γίνει η αρχή μιας όμορφης φιλίας που θα διώξει μακριά κάθε φόβο!
...
1η ιστορία Ο Μίλτος σώζει ένα σύννεφο Ο Μίλτος είναι ένας ευγενικός δράκος. Κάθε πρωί κάθεται στο ποτάμι και κοιτάζει τα σύννεφα στον ουρανό. Μια μέρα, ο Μίλτος βρίσκει ένα συννεφάκι μπλεγμένο στα κλαδιά ενός δέντρου. Τι θα το κάνει άραγε;
2η ιστορία Φωτιά ή σύννεφα Τα αδέρφια του Μίλτου ξέρουν πώς να βγάζουν ένα σωρό σπίθες και καπνούς, σαν κανονικοί δράκοι. Ο Μίλτος όμως, όσο κι αν προσπαθεί, δεν μπορεί να βγάλει ούτε μια τοσηδά σπίθα από τα ρουθούνια του. Το μόνο που του αρέσει είναι να γελάει και να παρατηρεί τα σύννεφα. Τελικά ίσως δεν είναι και τόσο κακό να είμαστε...
Ένα ταξίδι στον κόσμο της αρχαιότητας, μέσα από 17 σύντομες ιστορίες και με ξεναγό ένα αδέσποτο τετράποδο. Μια μικρή συλλογή ιστοριών αγάπης και σεβασμού στα ζώα.
Ο Φίλος είναι ένας σκύλος που γεννήθηκε στον λόφο Φιλοπάππου και λατρεύει τις βόλτες στην πόλη, αλλά και τις ιστορίες από τα παλιά. Όταν γυρίζει στις γειτονιές της Αθήνας, αναζητώντας φαγητό, πότε ένα προστατευμένο μέρος για να κοιμηθεί, άλλοτε χάδια και παιχνίδια, ακούει τις ιστορίες που διηγούνται οι άνθρωποι. Οι αδέσποτες ιστορίες του βρήκαν στέγη σε αυτό το βιβλίο και μας ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο, στην ...
Ο ήρωας της ιστορίας είναι ένα ανήσυχο αγόρι που τα χέρια του έβρισκαν πάντα κάτι να κάνουν, κάτι για να ξεχαστούν, μια σκανταλιά, μια ζημιά...
Κι όταν κάποια στιγμή η χιλιοειπωμένη συγγνώμη του δεν έφτανε για να διορθώσει τα πράγματα, άρχισε να μαστορεύει ό,τι χαλούσε. Τα επιδιόρθωνε όλα με έναν δικό
του τρόπο, με γάζες, τσιρότα, πλαστελίνες, με ό,τι κολλάει και ενώνει τα σπασμένα. Τι γίνεται όμως με τα σπασμένα κομμάτια που βρίσκονται μέσα μας;
Αφησε τα εργαλεία στην άκρη και έπιασε τις λέξεις, αυτές που σε κάνουν να χαίρεσαι. Κι όταν είδε ότι οι γέφυρες που έχ...
