Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Ένα αποκαλυπτικό βιβλίο για τα πράγματα που μας λέει ο κυρίαρχος λόγος και δεν ισχύουν, σχετικά με την ελληνική κρίση. Δεν παράγουμε σχεδόν τίποτε ως χώρα. Καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε. Ο ελληνικός καπιταλισμός είναι στρεβλός, υπανάπτυκτος και εξαρτημένος. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει εργατική τάξη. Για όλα φταίνε οι συντεχνίες. Μετά τη μεταπολίτευση η επικράτηση της αριστερής ιδεολογίας υπήρξε μοιραία, ενοχοποιώντας τον ιδιωτικό τομέα, την επιχειρηματικότητα και το κέρδος. Η ανταγωνιστικότητα εξαρτάται καθοριστικά από το εργατικό κόστος. Το μεγάλο κράτος βρίσκετα...
""" Είναι αξιοθαύμαστη η προσπάθεια των πολιτικών να εφευρίσκουν λέξεις ανάμεσα στο ναι και το όχι. Όπως τα κορίτσια στους σχολικούς μας έρωτες. Δεν έλεγαν ""δεν μου αρέσεις"", ""δεν σε θέλω"". Έλεγαν κάτι που θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ναι και ως όχι. ""Δεν λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο"". ""Δεν είμαι έτοιμη"". Έτσι δεν σε έκαναν εχθρό, σε άφηναν να ελπίζεις και μετά, αν τις έφτυνε ο παιδαράς του συστεγαζόμενου λυκείου, γυρνούσαν σε σένα, που άλλωστε ρητά ποτέ δεν σε είχαν απορρίψει....