Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Αν και τα Βαλκάνια δεν αποτελούν πλέον την ""πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης"", είναι σαφές ότι δεν έχουν εξελιχθεί ακόμη σε υπόδειγμα περιφερειακής σταθερότητας, ανάπτυξης και συνεργασίας. Οι πολεμικές συγκρούσεις έχουν μεν τερματιστεί εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά παραμένουν ορισμένες εστίες έντασης, καθώς και διμερείς διαφορές ανάμεσα σε χώρες της περιοχής, με σημαντικότερες το Κοσσυφοπέδιο, το μέλλον της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και τη διαμάχη Ελλάδας-ΠΓΔΜ για το ζήτημα της ονομασίας. Θα πρέπει, βεβαίως, να γίνει αναφορά στην ένταξη Βουλγαρίας και Ρουμανίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κα...
"Οι διενέξεις και οι συγκρούσεις είναι καθημερινά φαινόμενα. Οι διεθνείς και ειδικά οι εθνοτικές συγκρούσεις είναι τα πλέον δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη διεθνής κοινωνία, π.χ. Παλαιστινιακό, Κυπριακό, Κουρδικό σε τρεις χώρες, Βοσνιακό, Κόσοβο, οι συγκρούσεις στον Καύκασο (Τσετσενία, Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Ν. Οσσετία, Αμπχαζία) ή στη νότια και νοτιοανατολική Ασία (Σιχ, Κασμίρ, Ταμίλ στη Σρι Λάνκα, Καρένοι και άλλοι στο Μυανμάρ, Μόρο στις Φιλιππίνες). Στις περισσότερες χρόνιες συγκρούσεις, η ειρηνική επίλυση καθίσταται αδύνατη όχι τόσο επειδή είναι πράγματι εντ...
"Στη σημερινή εποχή, η έννοια της ""διεθνούς κοινωνίας"" (international society) εμφανίζεται λίγο-πολύ συνώνυμη με την έννοια των διεθνών σχέσεων. Επιπλέον, σήμερα, και οι δύο έννοιες καλύπτουν το σύνολο της οικουμένης: έχουμε μια διεθνή κοινωνία ή για την ακρίβεια μία ""παγκόσμια κοινωνία"" (world society ή global society) με τις διεθνείς σχέσεις να καλύπτουν όλη την υφήλιο και να μην αφορούν μόνο τις διακρατικές σχέσεις, αλλά όλες τις σχέσεις, διακρατικές και διεθνικές (transnational relations) και τα διεθνή προβλήματα, αυτά που αφορούν πολλές ή όλες τις χώρες και όλους τ...
"Όλοι μας έχουμε κάποτε σκεφτεί τι θα επιλέγαμε να κάνουμε αν μας ειδοποιούσαν ότι απομένουν σαράντα οκτώ ώρες μέχρι να καταστραφεί ο πλανήτης. Το μενού συνήθως περιλαμβάνει σεξ, μεγάλες σπατάλες και ασωτίες, αγαπημένες μουσικές και γεύσεις, ποικίλες ακραίες πράξεις, αποχαιρετισμό αγαπημένων προσώπων, σεξ και πάλι σεξ. Σίγουρα το μενού δεν περιλαμβάνει αυτό το συνεχές μίρι μίρι, την κλάψα και τη μιζέρια, τις ενοχές και την ενοχοποίηση των πάντων, την εθιστική παρακολούθηση καταστροφολογικών δελτίων ειδήσεων και την επιβλαβή ανάγνωση απαισιόδοξων και μοιρολατρικών δημοσιευμ...
"Ο ""αναρχικός πρίγκιπας"" Πιοτρ Αλεξέγιεβιτς Κροπότκιν, ταγμένος εδώ εξ ολοκλήρου στην υπεράσπιση της δαρβίνειας εξελικτικής πρότασης. Με το ίδιο πάθος αλλά και με την ίδια συνέπεια με την οποία υπερασπίστηκε σε μια σειρά από αναγνωρισμένα επιστημονικά δοκίμια και φλογερά προπαγανδιστικά φυλλάδια τη λαϊκή εξέγερση, τον αναρχοσοσιαλισμό και τα μαζικά κινήματα. Θα επιμείνει ωστόσο στο κλασικό αυτό έργο του στο ειδικό βάρος που έχει στην εξελικτική ζυγαριά η συμβιωτική-συνεργατική έφεση απέναντι στην καταχρηστική προβολή του συγκρουσιακού στοιχείου....
"Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι το κομματικό σύστημα. Διότι εκείνο διόγκωσε και συντήρησε από το 1981 έναν υπερτροφικό, σπάταλο, πελατειακό και διεφθαρμένο δημόσιο τομέα. Εδώ μπήκε η ταφόπλακα για την οικονομία της χώρας. Γι’ αυτό η χρεωκοπία του κομματικού συστήματος είχε προηγηθεί της πορείας της Ελλάδας προς την οικονομική χρεωκοπία....
"Αγάπη μου, σ' τ' ορκίζομαι, δεν έχω ιδέα πώς έγινε αυτό. Εγώ πήγαινα κάθε μέρα στη δουλειά μου. (Εντάξει, όχι και κάθε μέρα· τις Παρασκευές την κοπανούσα για να φτάσω νωρίς στο Σούνιο - ποιος πάει παρασκευιάτικα στην εφορία άλλωστε?) Είχα μόνο ένα αυτοκίνητο. (Το Smartάκι που πήρα για να παρκάρω εύκολα στο κέντρο δε μετράει· ούτε του παιδιού το Μini που το πήραμε μεταχειρισμένο.) Δεν πήρα δάνειο παρά μόνο όταν έπρεπε να αγοράσω το διαμέρισμα στη Φιλοθέη. (Και μη μου πεις τι δουλειά είχαμε εμείς οι Κορυδαλλιώτες στη Φιλοθέη - δηλαδή μόνο οι πλούσιοι έχουν ψυχή?) Σαν εφοριακ...
Με αφετηρία την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα, το βιβλίο αυτό γυρίζει πίσω το χρόνο στις προναζιστικές οργανώσεις της Ευρώπης, στη μυστηριώδη Εταιρεία της Θούλης, στα SS και στον Χίτλερ, στους Έλληνες Μελανοχίτωνες, Χίτες, Ταγματασφαλίτες και στη γέννηση του φασισμού στη χώρα μας. Οι σκίνχεντς και οι Ναΐτες Ιππότες, οι Τεύτονες και οι Μαύροι Ιππότες των SS, οι εμπρηστές χριστιανικών εκκλησιών και οι δολοφόνοι του black metal μαζί με τη μουσική ναζιστική Διεθνή συναντιούνται σε μια έρευνα για το τι ενώνει τους νεοπαγανιστές, τους προ-Ναζί και τα SS, τη Χρυσή Αυγή και...
Το αφήγημα της Μεταπολίτευσης θυμίζει θρίλερ. Οι Γάλλοι θα το προσδιόριζαν ως «μαύρο» ή «σκληρό». Άρα δεν θα μπορούσε να έχει happy end. Ξεκινάει φωτεινά, μετά σκοτεινιάζει, και ακολουθεί η βαθιά νύχτα της κρίσης. Αρχικά, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δρομολογεί μια δημοκρατική μετάβαση που γίνεται πρότυπο για άλλες χώρες και πέρα από την ήπειρό μας. Όμως εδώ τελειώνουν τα καλά νέα. Η Ελλάδα πλέον περνάει στα χέρια μιας παλιάς φουρνιάς πολιτικών, που κυριαρχούσαν πριν από την απεχθή δικτατορία. Ο πολιτικός βίος δεν ανανεώνεται.
Ο Καραμανλής εγκαταλείπει τη ΝΔ στον κακό εαυτό...
