Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Οι Τούρκοι πήραν τον μπαμπά μου που είναι Αμερικανός. Ήρθα να τον πάρω πίσω".
Μου λέει αυτός:
"Ε, καλά, αν είναι Αμερικανός, κάναμε λάθος. Φέρε μου ένα χαρτί από το αμερικανικό προξενείο και θα τον αφήσουμε ελεύθερο".
Ο γυρισμός μου ξεπέρασε και τον ίδιο το Γολγοθά. Πώς επέζησα, δεν ξέρω. Πού έβρισκα φαγητό, δεν ξέρω. Πού έβρισκα τη δύναμη να περπατάω, δεν ξέρω. Ήμουνα όλο αυτό το ατέρμονο διάστημα σαν υπνωτισμένη. Δεν ήμουνα εγώ αλλά κάποια άλλη, που κοιμόμουνα ανάμεσα στα πτώματα και δεν ένιωθα αηδία. Έβλεπα όλα αυτά τα κορμιά -μαύρα, τουμπανιασμένα, ακρωτηριασμέν...
"Βρισκόμαστε στο 2005. Ο Χόρχε Σεμπρούν σκύβει ξανά στο παρελθόν του και καταπιάνεται με το έργο της ανάμνησης. Σε αυτό το κείμενο, που εκδόθηκε μετά τον θάνατό του, επανέρχεται σε γεγονότα που έχει ζήσει, και αφηγείται, όπως δεν το είχε κάνει ποτέ πριν, την εμπειρία του από τα βασανιστήρια. Μαρτυρία χωρίς δραματοποίηση, αφήγηση αποστασιοποιημένη και ταυτόχρονα συγκλονιστική, από την οποία αναδύεται μια μεστή φιλοσοφική αντίληψη. Ο Χόρχε Σεμπρούν συνεχίζει εδώ τον στοχασμό που είχε ξεκινήσει στα θεμελιώδη έργα του, όπως το ""Μεγάλο ταξίδι"" ή το ""Γραφή ή ζωή"", και γράφει ...
Οδός Ευριπίδου, Ψυρρή, πλατεία Κουμουνδούρου, Γεράνι. Το εμπορικό κέντρο της παλιάς Αθήνας. Γειτονιές που τις αγάπησαν και τις κατοίκησαν άνθρωποι απλοί, αλλά και σπουδαίοι συγγραφείς και καλλιτέχνες (Παπαδιαμάντης, Μητσάκης, Πικιώνης, Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Εγγονόπουλος, Χατζιδάκις κ.ά.). Μυρωδιές που διεγείρουν. Ήχοι ασυνήθιστοι, ξεχασμένοι. Περιοχές που μεταλλάχθηκαν με την πάροδο του χρόνου.
Οικονομική κρίση, μετανάστες, ναρκομανείς, κι ανάμεσά τους κάτοικοι και επαγγελματίες που αρνούνται να απομακρυνθούν, να λιποτακτήσουν. Παλιές και νέες συνθήκες προσπαθεί ν’ αφουγ...
