Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Ο χρόνος των αντικειμένων
Αναποδογύρισε την κλεψύδρα.
Η άμμος άρχισε να κυλά...
Έκανε μια κίνηση στο σκάκι, μαύρος ίππος στο Α5,
τακτοποίησε τα μήλα στη φρουτιέρα,
γέμισε με νερό το βάζο και στόλισε τα λουλούδια,
ίσιωσε τον πίνακα με τα ψάρια που κολυμπούσαν
γιατί η θάλασσα έσταζε,
σκούπισε τις σταγόνες από το ξύλινο πάτωμα
και κοίταξε για λίγο τα μάτια της πήλινης Αφρικάνας
που χαμογελούσε μ’ ένα καφάσι στο κεφάλι.
«Τι όμορφα που είναι όλα», σκέφτηκε.
Χάιδεψε ύστερα το χνουδωτό μαξιλάρι σε σχήμα καρδιά
και, καθώς η άμμος συνέχιζε να κυλά στη...
Επετειακή έκδοση στην οποία περιλαμβάνονται τα 154 ποιήματα του καβαφικού «κανόνα».
«Τείχη»
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
(Από την έκδοση)...