Σύγχρονη Λογοτεχνία

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι συμβαίνει στα παρασκήνια μιας ιστορίας; Όταν το τέρας παραιτείται για μια καλύτερη προσφορά, ο πρίγκιπας εγκαταλείπει την ιστορία κι ο συγγραφέας βρίσκεται στα όρια της απελπισίας; Τι θα απογίνει άραγε η πριγκίπισσα που έμεινε μόνη της μέσα στο κάστρο; Μια ιστορία που σπάζει τα στερεότυπα και δίνει θάρρος στον καθέναν μας να γίνει πρωταγωνιστής....

Ο Πεύκος προτείνει την αναζήτηση μιας ζωής απαλλαγμένης από τον φόβο και τις ενοχές. Με σύμμαχό του το Φεγγάρι, εκφράζει την αλήθεια του, χωρίς να προκαλεί πόνο στους άλλους. Δεν παίρνει προσωπικά τα λόγια και τις αντιδράσεις τους. Δε νιώθει για αυτούς, αλλά μαζί με αυτούς. Δίνει τον καλύτερο εαυτό του ακόμα και στη συνάντησή του με το Δέντρο του Κακού. Αμφισβητεί, αλλά δεν επικρίνει και δεν απορρίπτει. Κάνει τις δικές του επιλογές και αναλαμβάνει την ευθύνη γι’ αυτές. Δεν είναι Δέντρο Καθώς Πρέπει, δεν πίνει καφέ με τους Παπαγάλους και δεν τα πάει καλά στα Δεντρομαθήματα. ...

Είναι ο σκύλος μου ρομπότ; αναρωτιόταν το αγόρι, παρατηρώντας την παράξενη συμπεριφορά του. Ήταν κάτι στον τρόπο που περπατούσε, κάτι στις ιδιαίτερες αντιδράσεις του που το έβαλαν σε σκέψεις. Η χθεσινοβραδινή ηλιακή καταιγίδα είχε αποσυντονίσει τα ρομποτικά όντα πάνω στη Γη. Εξάλλου τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερα εκλιπόντα ζώα, όπως οι μέλισσες, οι φάλαινες και διάφορα είδη πουλιών, είχαν αντικατασταθεί με ρομπότ. Είναι ο σκύλος μου ρομπότ; αναρωτιόταν με ένα αίσθημα αγωνίας και φόβου το αγόρι. Γιατί όμως να του κρύψουν την αλήθεια; Ίσως δεν ήθελαν να τον στεναχω...

Ο Φούφι, το μικρό αρκουμπάκι, λατρεύει το Αρκουδοδάσος, που είναι γεμάτο καρυδιές. Το μόνο που τον στενοχωρεί είναι τα σκουπίδια που πετούν οι άνθρωποι και το κάνουν να μοιάζει με σκουπιδότοπο και να κινδυνεύει από τη φωτιά. Όταν η φιλενάδα του, η Ζιλίντα, η αρκουδίτσα με τη ροζ γούνα, τρώει πεταμένα αποφάγια κι αρρωσταίνει βαριά, κάνει τα πάντα για να σώσει το δάσος. Μέχρι που τον προτείνουν για δήμαρχο! Μια ιστορία για την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, με την παιχνιδιάρικη ματιά της Ρένας Ρώσση-Ζαΐρη και της μικρής βοηθού της, της Κάτιας....

Οι γίγαντες, εκτός από τεράστιοι – που σημαίνει ότι μπορούν να σε πατήσουν κατά λάθος ή επίτηδες –, είναι και μάγοι. Καλούν τον άνεμο, δαμάζουν τη φωτιά και κάνουν τον αέρα συμπαγή. Έχουν εξημερώσει άγριους δράκους, φυτεύουν μεταλλικά δέντρα και μεταμορφώνουν τα χέρια τους σε εργαλεία και σκοινιά. Ο Ρόρι, βέβαια, δεν είναι γίγαντας και δεν έχει ιδέα απ’ όλα αυτά. Είναι ένας οκτάχρονος Τρίφλινγκ, που ζει με τους φίλους του σε μια παραγκούπολη μέσα στην πόλη των γιγάντων, όπου περνούν τη μέρα τους παίζοντας. Πολλές φορές χρειάζεται να φτάνουν μέχρι το κέντρο της γιγαντούπο...

Είμαι δεκάξι χρονών». «Βαρέθηκα να μου λένε οι άλλοι τι να κάνω». «Η ζωή είναι δική μου και θα την κάνω ό,τι θέλω». Ο Αλέξανδρος τα πρωινά, αντί να πηγαίνει σχολείο, κάνει βόλτες στην παραλία, διαβάζει λογοτεχνία, ακούει κασέτες των Doors, γράφει ποιήματα στην Έλλη, το ομορφότερο κορίτσι που έχει δει ποτέ. Τι θα κάνει όμως όταν τα Πύρινα Ρόδα απαγάγουν μπροστά στα μάτια του τον Μάνο Αλεξίου, τον εξόριστο μουσικό που είναι πλέον υπουργός, και όταν ανακαλύψει ότι ο αγαπημένος του φιλόλογος, ο κύριος Ρεβελούσης, είναι αναμειγμένος με τα Πύρινα Ρόδα; Τι θα κάνει όταν η Έλλ...