Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Ό,τι κι αν κάνουμε εμείς οι άνθρωποι, η ιστορία έχει τα δικά της μάτια και βλέπει.
Μέσα σε μια νύχτα τρομερή, ο Άχμετ χάνει τη σκέπη του, χάνει τον πατέρα του. Πρέπει τώρα ν’ αφήσει το σχολείο και να πάρει τη θέση του στη δουλειά, να γίνει χτίστης. Κι ας τον καμαρώνουν όλοι που ήταν να γίνει δάσκαλος, τόσο καλός μαθητής που είναι. Πήραν με τον θείο του λοιπόν να σοβαντίζουν το εσωτερικό της εκκλησίας.Τα πρόσωπα των αγίων, τις ζωγραφιές στους τοίχους, τ’ αριστουργήματα. Ο Άχμετ πρέπει να κρύψει το ωραίο. Πώς να το κάνει αυτό;...
Το πέρασμα πέντε γυναικών και ενός μωρού –γιαγιά, μάνα, τρία μικρά κορίτσια κι ένα αβάφτιστο αγόρι– από το Αϊβαλί στη Μυτιλήνη, το 1922, με βάση πραγματικές μαρτυρίες. Οι εφτά άντρες της οικογένειας έμειναν πίσω και δεν άφησαν κανένα ίχνος, σαν να τους ρούφηξε η γη.
Αυτό το πέρασμα μοιάζει με τις ματριόσκες, τις ρώσικες κούκλες-φωλιές που η καθεμιά τους κρύβει πολλές μικρότερες, γιατί όσο ανοίγεις τις φωλιές της ιστορίας, τόσο βρίσκεις ότι τα καταχωνιασμένα περάσματα είναι πολλά. Η βασική αφηγήτρια είναι η μεγαλύτερη από τα τρία κορίτσια, η Ελένη, εννιά χρονών εκείνη τη ση...
Η δεκαοκτάχρονη Ιζαμπώ, μετά την Άλωση της Πόλης το 1453, καταλήγει ύστερα από περιπέτειες σε χώρο συγκέντρωσης Γραικών προσφύγων στη Βενετία. Μεταμφιεσμένη σε νεαρό άντρα, αναζητά τυχόν επιζώντες συγγενείς της. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης αναπολεί τις ευτυχισμένες στιγμές στην Πόλη και ξαναζεί τις τραγικές λεπτομέρειες της πολιορκίας και της Άλωσης.
Ταυτόχρονα αγωνιά για την τύχη του αγαπημένου της Τραϊανού, που λίγο καιρό πριν από την Άλωση είχε ταξιδέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γένουα. Η πικρία της Άλωσης, το πένθος της απώλειας αγαπημένων προσώπων και η μο...
Στην κοιλάδα των Τεμπών ο ποταμός τρέχει βιαστικός ανάμεσα στα βράχια, δίπλα στη σιδηροδρομική γραμμή. Ο Γιώργης και η Άννα ρίχνουν τις παγίδες τους στο αφρισμένο νερό και μετρούν τα ψάρια που πιάνουν. Βοηθούν όμως να στηθεί και μια άλλη, φοβερή παγίδα, για τους Γερμανούς του Χίτλερ αυτή τη φορά.
Είναι 23 Φλεβάρη του 1944.
«Ένα βαθιά αντιφασιστικό βιβλίο για να μην ξεχάσουμε ποτέ την ιστορία μας και το συγκλονιστικό σαμποτάζ στα Τέμπη, στο οποίο πράγματι συμμετείχαν και μικρά παιδιά, που δεν ήθελαν περισσότερο τίποτε άλλο παρά να απελευθερωθούν.»
Πελιώ Παπαδιά...
Μικρό χρονικό μιας μεγάλης στιγμής της Ελληνικής Επανάστασης και της ευρωπαϊκής ιστορίας: εννιά μέρες πριν και δυο μέρες μετά την Έξοδο του Μεσολογγίου μέσα από τη ματιά ενός εφήβου, του Μάρκου, του Γελεκτσή που σπρώχτηκε με τη βία στην ενηλικίωση εκείνες τις μέρες του Απρίλη του 1826.
"Με βάση τις μαρτυρίες αγωνιστών (κυρίως των Κασομούλη και Σπυρομήλιου), ακολουθούμε
τη ροή των γεγονότων που οδηγούν σε κλιμάκωση της πείνας, της απώλειας, της οδύνης, του
ηρωισμού, της αληθινής αθωότητας και συγχρόνως της μυθικής αγριότητας που βιώνουν οι ήρωες και οι ηρωίδες της Εξόδου....
Ο λόρδος Μπάιρον, Άγγλος ευγενής, ποιητής και μέλος του Φιλελληνικού Κομιτάτου του Λονδίνου, ήρθε στην Ελλάδα να πολεμήσει στο πλευρό των Ελλήνων ξοδεύοντας όλη σχεδόν την περιουσία του στον αγώνα για την ανεξαρτησία τους. Πίστεψε βαθιά πως οι Έλληνες θα ήταν παράδειγμα για όλους τους λαούς που ονειρεύονταν την απελευθέρωσή τους από κάθε είδους τυραννία, ώστε να ιδρύσουν κράτη ανεξάρτητα, ευνομούμενα και φιλελεύθερα. Με την αφοσίωσή του στον ελληνικό αγώνα και με τον θάνατό του, που συγκλόνισε τον ελληνισμό και όλη την Ευρώπη, καταξιώθηκε ως ο εμβληματικότερος φιλέλληνας.
«...
Πίσω από κάθε σπουδαία προσωπικότητα κρύβεται μια γάτα. Μια χαρισματική γάτα. Από αρχαιοτάτων χρόνων. Ήρθε η ώρα να ανοίξουν οι ιστορικοί τα βιβλία τους, να αποκαλύψουν τις πηγές τους και να μας συστήσουν τις σπάνιες αυτές μορφές.
Κι ανάμεσα σ' αυτές, τον Όθωνα, τον αγαπημένο γάτο της βασίλισσας Αμαλίας και του Όθωνα, του πρώτου βασιλιά των Ελλήνων.
Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν:
- Περικλής και Ασπασία (Μικρά γατικά, βιβλίο 1)
- Αντώνιος και Κλεοπάτρα (Μικρά γατικά, βιβλίο 2)
- Ναπολέων και Ιωσηφίνα (Μικρά γατικά, βιβλίο 3)...
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο θρυλικός μπουρλοτιέρης του Αγώνα, που υμνήθηκε από τους ποιητές του καιρού του περισσότερο από κάθε άλλον, έγινε για τον ελληνισμό το σύμβολο του αδούλωτου φρονήματος. Μαζί με το πυρπολικό, αυτό το ιδιαίτερο όπλο που απαιτούσε ευφυΐα και παλικαριά, συμβολίζει τον ηρωισμό και την ψυχραιμία που είχε ανάγκη η Επανάσταση για να επικρατήσει.
Εδώ, γέροντας πια, προσκεκλημένος στη ναυαρχίδα των Ρώσων, αφηγείται τα θρυλικά του κατορθώματα στη θάλασσα στους αξιωματικούς και στους ναύτες του πλοίου, που κρέμονται από τα χείλη του.
«Πλέαμε μέσα στη νύχτα σα...