Μενού
  • Δωρεάν μεταφορικά σε Αττική άνω των 35€
  • Τηλ. Παραγγελίες: 211 40 06 080
  • Ασφαλείς Συναλλαγές εύκολα & γρήγορα
Menu
Είσαι επαγγελματίας; hartorama PRO
CALL ME BACK
CALL ME BACK κάντε κλικ και σας καλούμε
  • -10%
ΤΑ ΚΡΥΦΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΣΟΥ , Α1012
Κωδ: 978-960-14-3648-7
ΜΑΡΚΑ: ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ
15,30 €
13,77 €
ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΛΙΣΤΑΣύγχρονη Λογοτεχνία

Σύγχρονη Λογοτεχνία

ΤΑ ΚΡΥΦΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΣΟΥ , Α1012

Κωδ: 00980080588
ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ
Τιμή:
Ποσοστό έκπτωσης : 10 %
15,30 € 13,77 €

Μη διαθέσιμο

Προσθήκη στα αγαπημένα Already in wishlist
Επιλέξτε διαθέσιμο χρώμα και μέγεθος για να εισάγετε το προϊόν στη wishlist
Προσθήκη στη σύγκριση προϊόντων Already in Product Compare
Please select color and size to add the product to compare
Ήδη στο καλάθι
  • Περιγραφή
    Η Μαριάνθη επιστρέφει µετά από χρόνια στο νησί της, για να κάνει µια νέα αρχή. Η ζωγραφική την ταξιδεύει. Στη µοναχική ζωή της
    µπαίνει σαν στρόβιλος ο Ορφέας. Μια απρόσµενη συνάντηση που θα τη γεµίσει. Η απόσταση που τους χωρίζει όµως θα σταθεί εµπόδιο
    στη ζωή τους.

    Ταξιδεύει για τη Ρώµη. Τα ζωγραφικά της έργα έχουν κάνει αίσθηση και καλείται σε µια διεθνή έκθεση ζωγραφικής. Η φυγή είναι διέξοδος.
    Ο διάσηµος φωτογράφος Ροµπέρτο Ρούσο µαγεύεται από την οµορφιά και τα έργα της. Προσφέρεται να γίνει ο ξεναγός της σε αυτή
    την πόλη που είναι υπαίθριο µουσείο. Μέσα από τα δικά του µάτια θα γνωρίσει έναν άλλο κόσµο.

    Θα κατορθώσει ο Ροµπέρτο να την κάνει να αγαπήσει ξανά; Θα την αφήσει ο Ορφέας να τον ξεχάσει και να προχωρήσει;
    Έτσι κι αλλιώς η ζωή είναι από µόνη της παράτολµη, γεµάτη ερωτηµατικά και αµφιβολίες.

    Η Μαριάνθη δε θα έλεγε ψέµατα στον εαυτό της, ήταν φορές που ο Ορφέας τρύπωνε στις σκέψεις της διεκδικώντας ένα µέρος
    της ευτυχίας της. Το παρελθόν δεν µπορείς να το διαγράψεις. Κάτι που έζησες και σου άφησε αναµνήσεις δε γίνεται να το σβήσεις.
    Καµιά φορά, αυτά τα πισωγυρίσµατα του µυαλού µπορούν να σε µπλοκάρουν και µόνο η φωνή της λογικής έχει τη δύναµη να σε ξεκολλήσει.
    Να σου φωνάξει πως ό,τι τελείωσε τελείωσε και δε γυρνάµε πάλι εκεί. Είναι σαν ν’ αφήνεις τον καφέ σου να κρυώσει,
    δεν έχει πια την ίδια γεύση. Ποιος θέλει άλλωστε να πίνει κάτι που στα χείλη του µοιάζει άγευστο και παγωµένο;