Μενού
  • Δωρεάν μεταφορικά σε Αττική άνω των 35€
  • Τηλ. Παραγγελίες: 211 40 06 080
  • Ασφαλείς Συναλλαγές εύκολα & γρήγορα
Menu
Είσαι επαγγελματίας; hartorama PRO
CALL ME BACK
CALL ME BACK κάντε κλικ και σας καλούμε
  • -10%
ΠΩΣ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Κωδ: 978-960-05-1784-2
ΜΑΡΚΑ: ΕΣΤΙΑ
11,00 €
9,90 €
ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΛΙΣΤΑΣύγχρονη Λογοτεχνία

Σύγχρονη Λογοτεχνία

ΠΩΣ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Κωδ: 00440080352
ΕΣΤΙΑ ΕΣΤΙΑ
Τιμή:
Ποσοστό έκπτωσης : 10 %
11,00 € 9,90 €

Μη διαθέσιμο

Προσθήκη στα αγαπημένα Already in wishlist
Επιλέξτε διαθέσιμο χρώμα και μέγεθος για να εισάγετε το προϊόν στη wishlist
Προσθήκη στη σύγκριση προϊόντων Already in Product Compare
Please select color and size to add the product to compare
Ήδη στο καλάθι
  • Περιγραφή
    "Δείχνει συγκεντρωμένη σ' αυτό που κάνει: κόβει μικρά κομμάτια ψωμιού, τα πιέζει μαλακά στα δάχτυλά της, τοποθετεί τους σβώλους
    της σε ευθείες - μια ιεροτελεστία που διαρκεί όσην ώρα μιλάμε. Έχουμε χαθεί, λέει ξαφνικά και σηκώνω το βλέμμα να την κοιτάξω, ο ήλιος
    πίσω της με στραβώνει. Δεν έχω δύναμη να απαντήσω, χαράζω κι εγώ τελετουργικά τη χαρτοπετσέτα μου με την ανάποδη του μαχαιριού
    ώστε να μπορεί να διπλώσει στα δύο, στα τέσσερα κι ύστερα στα οχτώ. Είναι μια λύπη χωρίς ένταση αυτή που μας έχει καταλάβει, μια
    μικρή δυστυχία του μεσημεριού που απλώνεται στα άδεια πιάτα, στα ποτήρια, στο τραπεζομάντηλο. Βρισκόμαστε σε μια τυχαία
    ταβέρνα στην άκρη του λιμανιού, μ' αυτό το άχαρο μωσαϊκό, πίνω λίγο ακόμα κρασί και κοιτάζω τα χείλη της που σχηματίζουν μια έκφραση
    πικρίας - μοιάζει να λένε "τι κρίμα". Ακόμα κι έτσι, πικρά, μαζεμένα, στυφά, μου φαίνονται όμορφα τα χείλη της. Θυμάσαι όταν
    μετακομίζαμε από το σπίτι της Βάρνης; της λέω κάπως αργά, διατακτικά, είχαν μουσκέψει τα χαρτόκουτα από τη βροχή, διαλέξαμε τη
    χειρότερη μέρα, δεν μου φαινόταν καλός οιωνός τα παιδιά της μεταφορικής μπαινόβγαιναν παντού, στον καθρέφτη του μπάνιου είχε
    μείνει η φωτογραφία μας στη βάρκα, αυτή που μας τράβηξε ο ’γγελος, την άφηνα επίτηδες εκεί, ήθελα κάποιος να την προσέξει, κάποιος
    να σκεφτεί πως υπήρξαμε μαζί, ευτυχισμένοι".
    Πρόσωπα ευάλωτα και ασταθή, μετέωρα, γυναίκες και άντρες παρόμοια διαψευσμένοι, εγκλωβισμένοι στην πνιγηρή καθημερινότητα. Στο
    περίπλοκο, διαρκώς ηλεκτρισμένο πεδίο των σχέσεων, η αγάπη μεταμφιέζεται στο αντίθετό της. Απελπισία και ασφυξία, καθήλωση και
    έλλειψη αντίδρασης, αλλά και τρυφερότητα, κατανόηση, συγχώρεση της ανθρώπινης ανεπάρκειας.
    Ομόκεντρα διηγήματα, σε ορίζοντα καλοκαιρινό, για τον τρόπο των ανθρώπων, για την αμηχανία ή την αδυναμία τους να απαντήσουν
    πειστικά στην ερώτηση "πώς πάνε τα πράγματα".