Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα θα βρείτε πλούσια συλλογή σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Ανακαλύψτε όλα τα σύγχρονα ελληνικά μυθιστορήματα και τα συγγραφικά διαμάντια της ελληνικής λογοτεχνίας που πρέπει να διαβάσετε. Εξερευνήστε τον κόσμο των χαρακτήρων, των συναισθημάτων και των απροσδόκητων συναντήσεων μέσα από τα εκπληκτικά μυθιστορήματα. Αναζητήστε τα καλύτερα ελληνικά μυθιστορήματα αγάπης, ταξιδέψτε με την ταξιδιωτική λογοτεχνία και ανατριχιάστε με τη συναρπαστική λογοτεχνία φαντασίας-τρόμου.
Στην Ελλάδα των ετών 1917-1920, ο Αλέξανδρος Α΄, Βασιλιάς των Ελλήνων παρά τη θέλησή του, φανατικός αυτοκινητιστής, δεινός σπόρτσμαν και παθιασμένος μηχανολόγος, συνδέεται φιλικά με έναν ιταλοτραφή φουτουριστή ποιητή και επίδοξο κοινωνικό επαναστάτη, που ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα σε δύο αντιθετικούς τρόπους ύπαρξης: την ειρωνική και την ηρωική στάση ζωής. Η αναπάντεχη αυτή φιλία, που σφυρηλατείται στο περιβάλλον του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Οκτωβριανής Επανάστασης και της Εκστρατείας της Ουκρανίας, εκβάλλει σε ανήκουστες περιπέτειες των δύο ηρώων και των συντρόφων τους...
« Ο Νικόλαος Παπακωνσταντίνου, εκτός από διακεκριμένος οφθαλμίατρος της Λαμίας, είναι ένας από τους πλέον εμβριθείς γνώστες
της ιστορίας της οικογενείας μου, της δυναστείας με τη δανέζικη καταγωγή, που βασίλευε στην Ελλάδα από το 1863,για πάνω από εκατό
χρόνια. Κατέχει τη πλουσιότερη και εντυπωσιακότερη σχετική συλλογή εγγράφων και κυρίως φωτογραφιών, την οποία γενναιόδωρα
εμοιράσθη μαζί μου(...)
Σκόπευα να αφιερώσω στην ανάγνωση του βιβλίου ?Πριγκίπισσες στη δίνη του Πολέμου? όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο,
αλλά μόλις το ξεκίνησα δεν μπορούσα να το αφήσω από...
"Ένας πατέρας αντάρτης της Ε.Π.Ο.Ν. και μια πλειάδα εστεμμένων, ο αδάμαστος λαός του Π.Α.Ο.Κ. και το οξύμωρο του έλληνα τζέντλεμαν, το επαρχιώτικο στίγμα και η μεγαλοαστική ολοκλήρωση, μια μητέρα uber alles κι ένας ανιψιός-διάδοχος που έλυσε το δυναστικό, η καλοσύνη των φίλων και ο εχθρικός κόσμος της τηλοψίας, διάττοντες εγχώριοι αστέρες και στέρεοι σταρ του Χόλυγουντ, νεανικοί έρωτες κι ύστεροι γάμοι, η πομφόλυξ του lifestyle και η εμμονή στην αριστοκρατία, Στις ""Ιστορίες ενός Παιδήλικα"" ο Χρήστος Ζαμπούνης ακτινογραφεί τη ζωή ενός παιδιού που ενηλικιώνεται, με τη ματιά...
"Έκανα το βλέμμα μου αυτί και του 'λεγα να κάτσι καλά και ν' ακούσει το ""Σαν Μαγεμένο Το Μυαλό Μου Φτερουγίζει"", ν' ακούσει το θρόισμα των φύλλων σ' ένα κακομεταφρασμένο ποίημα του Πεσσόα, ν' ακούσει το τρίξιμο των ξύλων της πυρός σε μια προσκοπική κατασκήνωση, ν' ακούσει το Αdagio του Αλμπινόνι χωρίς να βγάζει κιχ, ν' ακούσει τη βραχνή φωνή της Μάρθας να ψιθυρίζει, ν' ακούσει τα γέλια και τα κλάματα μιας δεκαετίας, ν' ακούσει τον ορυμαγδό των πρώτων οδομαχιών, ν' ακούσει ξανά το ""It's Want I Am Doing When I Miss You"" με τον Μichel Petrucciani (εννέα λεπτά, παρακαλώ, κα...
"Η ιστορία ξεκινά στα 1927, στην Ελλάδα του Βενιζέλου, της Μικρασιατικής Καταστροφής, των Δελφικών Εορτών και, λίγο αρ-γότερα, του Μεταξά. Στην Ελλάδα της αναψηλάφησης της ""ελληνικότητας"" και της ανανεωτικής αφετηρίας της γενιάς του '30....
"Ένα παιδί μεγαλώνει στη σημερινή Ελλάδα, στη χώρα της ""ζωντανής"" τηλεοπτικής δημοκρατίας, του εύκολου κέρδους, των λαθρομεταναστών και της απενοχοποιημένης εκπλήρωσης κάθε επιθυμίας. Ο δεκατετράχρονος Μανούσος, μοναχοπαίδι εύπορης κι εγγράμματης οικογένειας, βιώνει την εφηβεία και την ενηλικίωση ως μυητική πρόσβαση στις πιο σκοτεινές και δύσοσμες πτυχές της ανθρώπινης φύσης....
"Ξεκίναγα από Ασωμάτων και έφτανα στον Κεραμικό κοιτάζοντας τα σπίτια, τους δρόμους, τους Αέρηδες από την Αιόλου, να δω με τα δικά της μάτια, να αποκλείσω τα μαγαζιά, τους νέγρους με τις τσάντες, τα Benneton, τα Bodyshop, να δω τη θέα της Ακρόπολης όπως θα την έβλεπε εκείνη από τα διάφορα σημεία του δρόμου. Και καμιά φορά στεκόμουν έκθαμβη μπροστά σε κάποιο κτήριο, κάποια εσοχή του δρόμου, κάποιο ετοιμόρροπο μπαλκόνι με μια αίσθηση λες και ήθελαν κάτι να μου πουν σε μια γλώσσα που όμως δε γνώριζα, που δεν ήμουν σε θέση να αποκρυπτογραφήσω. Περπάταγα λες και ήμουν τυφλή για...
