Σύγχρονη Λογοτεχνία

Προσωπικά η σχέση μου με τη νοσταλγία μένει σχέση στενή, αλλά και επίφοβη μια και σε κατακρατά στο ανικανοποίητο. Το θετικό είναι ότι επειδή ακριβώς οι νοσταλγίες για τα γεγονότα και κυρίως για τα πρόσωπα που πέρασαν αλλά δεν προσπέρασαν απ΄τη ζωή μου, έχουν μαγεία, μαγεία φωτεινή ή σκοτεινή, με εμπνέουν. Εκ των υστέρων αναδείχνουν τη ζωή περισσότερο ενδιαφέρουσα, ποιητική, θεατρική, ελκυστική, με κρυμμένα νοήματα και σύμβολα, και μ’ αυτό που λέει ο ποιητής,”το παρ΄ολίγο να συμβεί”, πλησίον. Μου θερμαίνουν την ανάγκη να περιγράψω όσα συνέβησαν για να τα ξαναζώ, να τα διαιω...

Στην αρχή, ο Κάρολος πηγαίνει στην τρίτη δημοτικού, η Λίλη στην πρώτη· ο μπαμπάς τους δουλεύει στη σωληνουργία· είναι ο καλύτερος μπαμπάς που μπορεί να έχει κανείς· δεν παραπονιέται ποτέ για τα βάσανά του. Βάσανα έχει· βλέπει όμως πάντα την ηλιόλουστη πλευρά του δρόμου. Η μαμά τους είναι όμορφη (παρά το στραβό εκείνο δόντι), αλλά πίνει πολύ· ουίσκι, καμιά φορά τζιν· ακόμα, κάνει βόλτες στα μαγαζιά, μιλάει (ψιθυριστά) στο τηλέφωνο και νοσταλγεί την Αφρική, όπου ζούσε κάποτε μαζί με τον παππού και τη γιαγιά, τα σκυλιά τους και τα άλογά τους. Ο μπαμπάς αγαπάει τρελά τη μαμά, η...

Το μακρινό 2004, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Euro και το Shake it στην Eurovision, η Κατερίνα με πλούσιο βιογραφικό σε αποτυχημένες έως καταστροφικές σχέσεις έχει κατεβάσει τα ρολά στην αγάπη, αποφασισμένη να μην ξανακάνει τα ίδια λάθη. Ο έρωτας όμως δεν ρωτάει και την βρίσκει ακριβώς εκεί που έχει κρυφτεί: σπίτι της, στον νέο της γείτονα που θα λειτουργήσει σαν καταλύτης όχι μόνο για την ίδια αλλά και για την παρέα της. Μια παρέα που είχε την τύχη να ζήσει σε μια εποχή που δεν ρωτάγαμε με αγωνία «έχεις δουλειά;», αλλά «έχεις γκόμενο;», που η ζωή έμοιαζε με ατέλειωτο πάρ...