Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Εξέχουσα µορφή της νεοελληνικής γραµµατείας, ο Τίτος Πατρίκιος είναι ένας από τους σπουδαιότερους µεταπολεµικούς ποιητές. Σε όλο του το συγγραφικό φάσµα (ποιήµατα, αφηγήσεις, µεταφράσεις, δοκίµια) ακολουθεί µε συνέπεια τις αρχές, πολιτικές και ποιητικές, που διέπουν τη ζωή και την τέχνη του και συνιστούν τον προσωπικό αξιακό του κώδικα. Μέσα από την ποίηση, την τέχνη αυτή που αποτέλεσε τη µοίρα του, στοχάζεται, εξελίσσεται, αναθεωρεί.
Στρέφεται προς στο παρελθόν για να το αναλύσει και να το επανερµηνεύσει µε την πολύµορφη εµπειρία του, έχοντας διαρκώς το βλέµµα του στραµµέ...
Αναζητώντας τον Εαυτό του, εκπλήσσεται: «Εγώ είμαι οι άλλοι».
Εκατοντάδες. Μια γενετική λοταρία στα βουνά της Κρήτης. Ταξίδι σε ένα παρελθόν πανταχού παρόν.
Η Αυτοβιογραφία γίνεται ιστορία-πινακοθήκη μιας συναρπαστικής εποχής: πορτρέτα, εικόνες, σκηνές, χρώματα, δράματα κι ευτράπελα. Τα μυστικά των «πάνω» –επιφανών πολιτικής, τέχνης, επιστήμης και πλούτου– τέμνονται με τις ανέκδοτες ιστορίες των «κάτω», των απλών ανθρώπων.
Από μια επαρχιακή Μαγική πόλη σε Αθήνα-Πειραιά της αντίστασης και των παράνομων οργανώσεων.
Ο Μίμης Ανδρουλάκης είχε δεσμευτεί να «μιλήσει» μετά 50 χρόνι...
«Μέσα από τα εθνεγερτήρια σαλπίσματα της 25ης Μαρτίου που βγάζει από τον λήθαργο τις προτομές των ηρώων στο Πεδίο του Άρεως, του Σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων που αφυπνίζει την εθνικοφροσύνη στην ψυχή των νοικοκυραίων, της φωνής της μάνας μου που επιτάσσει "ώρα φαγητού", "ώρα ύπνου" ή "ώρα να πάρεις τα φάρμακά σου", μέσα σε τόσα πένθιμα σαλπίσματα, έχω κι εγώ τη δική μου τρουμπέτα με την οποία επικαλούμαι ανάστασιν νεκρών, μικρών τε και μεγάλων, πραγματικών ή φανταστικών, όσων χάθηκαν και δε βρίσκονται μήτε στα όνειρά μου...»
Πρόκειται για δέκα ιστορίες από την εφηβική μου ζωή ...
«Υπηρέτησα το αστυνομικό ρεπορτάζ για σαράντα χρόνια και στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία μού έλαχε να ζω μια ζωή με τους συναδέλφους μου δημοσιογράφους, με τους αστυνομικούς, με τους πυροσβέστες, αλλά και με τους κάθε λογής εγκληματίες. Ασκώντας το δημοσιογραφικό λειτούργημα, είχα πάντα ως προτεραιότητα να ενημερώνω σωστά κι αντικειμενικά τους αναγνώστες, τους ακροατές και τους τηλεθεατές μου. Δεν μου άρεσε ποτέ να καταδικάζω ή να αθωώνω τους εγκληματίες και τους κάθε λογής παρανόμους – αυτό δεν είναι δουλειά του δημοσιογράφου. Είναι δουλειά των εισαγγελέων και των δικα...
Σημειώσεις που κρατούσα μια ζωή.
Να χαράξω την κάθε μοναχική στιγμή που ζούσα, μη χαθεί.
Τώρα που οι διαδρομές τελειώνουν και ο χρόνος σβήνει τις πατημασιές μου στην ομίχλη του μυαλού, ένιωσα την ανάγκη να βρω τις μνήμες εκείνες που ήταν δικές μου.
Τις στιγμές που ήταν δικές μου.
Τις αγωνίες μου για τα βιβλία που έγραψα και ήταν δικά μου.
Σήμερα αισθάνομαι πως τίποτα δεν έχω δικό μου πια.
Σαν να έκοψα κομματάκια την ψυχή μου και να τη σκόρπισα στον άνεμο.
Οι χιλιάδες σελίδες που έγραψα. Και αγαπήθηκαν.
Τούτο το βιβλίο είναι ένα δώρο για τους αναγνώστ...
Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ένας νεαρός στα δεκαεννιά του χρόνια εγκαταλείπει τον τόπο του στη νότια Ελλάδα για σπουδές στο εξωτερικό. Στη Βιέννη σπουδάζει ιατρική, στη Σουηδία παντρεύεται µια φοιτήτρια από την Αυστρία και δηµιουργεί τη δική του οικογένεια. Η τύχη και η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα τον κρατούν µακριά της. Καταφέρνει πια να επιστρέψει τη δεκαετία του ’80, για να συµβάλει στην ίδρυση µιας σχολής ιατρικής σε περιφερειακό πανεπιστήµιο και να στήσει ένα ακόµα σπιτικό.
Ο Άρης Φιορέτος εξιστορεί λογοτεχνικά τη ζωή του πατέρα του –που σχετίζεται µε τ...
