Νεοελληνική Λογοτεχνία

"Δεκαπέντε κι απάνω χρόνια χρειάστηκε ο Τάσος Αθανασιάδης για να φέρει σε άξιο πέρας αυτό το συγγραφικό άθλημα που θα πρέπει να του εξασφαλίσει μια θέση ολότελα ξεχωριστή και ειδική μέσα σε ολόκληρη τη νεοελληνική πεζογραφία... δεν υπάρχει παρόμοια περίπτωση μυθιστορήματος μακράς πνοής στη λογοτεχνία μας. Μα ούτε και παρόμοια πρόθεση να δοθεί ένα μυθιστόρημα-ποταμός μέσα από την ιστορία μιάς χαρακτηριστικής οικογένειας, των Πανθέων, η κοινωνική, ψυχολογική και ιστορική Ελλάδα των πρώτων σαράντα χρόνων του αιώνα μας". (Αντρέας Καραντώνης) "Ο Τάσος Αθανασιάδης είναι προ...

Τον Φεβρουάριο του 1866 κυκλοφορεί για πρώτη φορά το μυθιστόρημα Η Πάπισσα Ιωάννα που αποτελεί κορυφαίο έργο της πεζογραφίας. Οφείλει την τεράστια απήχησή του στην ίδια την υπόθεση, καθώς και στην αναταραχή που ακολούθησε από την πρώτη κιόλας έκδοση. Η μεσαιωνική ιστορία για τον θηλυκό Πάπα που γέννησε στη μέση του δρόμου προκάλεσε πράγματι σκάνδαλο θρησκευτικό, που οδήγησε στον αφορισμό του συγγραφέα, αλλά και κοινωνικό που είχε όμως ως αποτέλεσμα να εξάψει τη φαντασία του αναγνωστικού κοινού και να κάνει το κείμενο εμπορική επιτυχία. Μέχρι σήμερα η επιστήμη της ιστορίας...

Η εμπλοκή σε ένα γαϊτανάκι εκβιασμών φέρνει στα όρια της απελπισίας την ευαίσθητη και ευκολόπιστη Ρόζα. Ο αδίστακτος αλλά γοητευτικός Ζοζός, με αφορμή μια φωτογραφία που τραβήχτηκε εξαιτίας της αφέλειας της ερωτευμένης ηρωίδας, ωθεί τη Ρόζα στον κατήφορο. Έναν κατήφορο που ξεκινά με μια ελαφριά κλίση, και προχωρά με εμπόδια και ανωμαλίες, μα που ξαφνικά, ίσιος, γυμνός, γλιστερός, παίρνει σχεδόν την κάθετο. Πόσα πράγματα άραγε συντρέχουν για να παγιδευτεί ένα δυστυχισμένο κορίτσι… Στο σύθαμπο του δειλινού η Ρόζα γνώρισε για πρώτη φορά την αγάπη, αλλά και αφέθηκε στο ξεχαρβά...

Η Χαδούλα, η λεγόμενη Φράγκισσα ή αλλιώς Φραγκογιαννού, έγινε αντικείμενο μελέτης από εγκληματολόγους, νομικούς, ψυχολόγους και ψυχιάτρους, λογοτέχνες και κριτικούς. Προσεγγίζοντας ο καθένας από τη δική του σκοπιά τη γραία Χαδούλα, θέλησε να ερμηνεύσει τις αποτρόπαιες πράξεις της, να εισχωρήσει στο μυαλό της και να κατανοήσει το αδιανόητο ανοσιούργημα της παιδοκτονίας. Αυτό, όμως, που καθιστά τη Φόνισσα κορυφαίο κείμενο στο σύνολο της νεοελληνικής πεζογραφίας δεν είναι το γεγονός ότι απασχόλησε και απασχολεί με πάθος τους ειδικούς, αλλά το ότι από την πρώτη δημοσίευσή της τ...

«Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λεύτερος». Η Ασκητική είναι ένα φιλοσοφικό μανιφέστο που διέπεται από έναν οραματικό-προφητικό τόνο, εμποτισμένο με τη λυρικότητα του δη­­μιουργού της. Το νόημα της ζωής και της ύπαρξης συμπυκνώνεται σε έναν συνεχή αγώνα κατά το «ανηφόρισμα του ανθρώπου», όπου το ηθικό «χρέος» συμβαδίζει με την υπαρξιακή «κραυγή», δίνοντας φωνή στην «ελευθερία», στην πλήρη αποδέσμευση της ανθρώπινης οντότητας από κάθε φόβο αλλά και κάθε ελπίδα. Ο Καζαντζάκης επεξεργάστηκε την Ασκητική του ξανά και ξανά, είναι ο σπόρος από όπου βλάστησε όλο του τ...