Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
«Βαριανασαίνει, σκέφτεται πράγματα θλιβερά κι η αυτοπεποίθησή του βρίσκεται στο μηδέν. Είναι τόσο βαρύ αυτό το συναίσθημα,
που πρέπει κάνει κάτι επειγόντως. Πρέπει να βγει από το τούνελ αμέσως, να κάνει οτιδήποτε για να αισθανθεί καλύτερα, οτιδήποτε,
τα πάντα. Ίσως να πρέπει να πάρει τηλέφωνο τους γονείς του και να κλάψει –η αξιοπρέπεια δεν παίζει ρόλο τώρα– ίσως να πρέπει να δει
έναν φίλο του, ίσως να πρέπει να τηλεφωνήσει ακόμα και σ’ αυτήν? αλλά όχι, αυτό δεν μπορεί να το κάνει με τίποτα, αυτή θα είναι
η απόλυτη παραδοχή της ήττας του, η απόλυτη ξεφτίλα – όχι,...
«Παιδί μου, θα σ’ τα πω όλα. Όσες σελίδες κι αν χρειαστεί να σου γράψω, αποφάσισα πως μέχρι τα μεσάνυχτα θα σ’ τα έχω αποτυπώσει όλα εδώ. Κάνε κουράγιο για να τ’ αντέξεις. Πληρώσατε τα εγκλήματά μας. Εμείς όμως τα πληρώσαμε με τα νιάτα μας. Μη νομίζεις πως γλιτώσαμε. Κι εγώ κι εκείνη μείναμε σ’ έναν γάμο που δεν θέλαμε ή που δεν μας ήθελε. Ίδιο αποτέλεσμα. Ισόπαλες μοίρες».
Το πρώτο φιλί που αντάλλαξαν η Ρεγγίνα και ο Πέτρος έμοιαζε με αντίο. Καταδικασμένοι απ’ την αρχή να πληρώνουν αμαρτίες μητρικές, πάλευαν ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους και να ενώσουν τις ζωές τους. Δύ...
Ο Νικήτας Δεσποτίδης, πετυχημένος δικηγόρος της Αθήνας, αποφασίζει να γυρίσει ύστερα από πολλά χρόνια στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αμοργό. Στο πέρασμά του αυτό θα συναντήσει όλες τις παιδικές του μνήμες, τους ανθρώπους, τις εικόνες και τα αρώματα από την πατρίδα του και τα νεανικά του χρόνια. Παράλληλα όμως θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη σκέψη και τη νοσταλγία της πρώτης του αγάπης. Είναι όμως μόνο η σκέψη και η νοσταλγία, ή μήπως η πρώτη αυτή αγάπη είναι ζωντανή και παρούσα, έτοιμη να του θυμίσει τα όσα αγνά και πολύτιμα αρνήθηκε για χάρη μιας «πετυχημένης» ζωής και καριέρ...
"Στην πολιτικά ταραγμένη Ελλάδα του 2035, ο αρχηγός ενός μεγάλου κόμματος χάνει υπό μυστηριώδεις συνθήκες τη γυναίκα του. Στην οικογένεια ενός αυστηρού δικαστή τα μέλη της αποδεκατίζονται σταδιακά από αόρατα, δολοφονικά χέρια, και μάλιστα μέσα σε κλειδωμένα δωμάτια. Τέλος, δύο άντρες και μία γυναίκα χάνουν τον μικρότερο αδελφό τους σε υποτιθέμενη αυτοκτονία......
Αυτός που τώρα οδεύει μόνος
προς τη δύση του βίου του,
και όλο φεύγει και απομακρύνεται
ώσπου να γίνει μικρή σκιά
και να χαθεί στο βάθος του ορίζοντα,
αυτός μπορεί πια να σου ομολογήσει
πως τα τιμαλφή μιας ζωής
είναι οι έρωτες
...
"""Το Χαστουκόδεντρο"" είναι η Οδύσσεια μιας εμποδισμένης αγάπης που κατάφερε να επιβιώσει μες στην εμφύλια βαρβαρότητα μιας εποχής, ένα μυθιστόρημα-ντοκιμαντέρ για την αγωνία της μεταπολεμικής Ελλάδας να σταθεί με αξιοπρέπεια στα πόδια της στους πιο αναξιοπρεπείς καιρούς....
"""Το δωμάτιο δεν έχει παράθυρο κι ούτε ήχος διαπερνάει τους τοίχους του. Αναρωτιέμαι αν ζω. Αν υπάρχω στα αλήθεια και δεν είμαι ένα άσκημο όνειρο. Μου λέει ότι πλήρωσε για μένα και με εκπαιδεύει για να τα πάρει πίσω αυτά που πλήρωσε. Στην αρχή, τρόμαζα, πονούσα. Τώρα η παρουσία του, οι βρισιές του κι ο πόνος που μου προκαλεί, τα αποζητώ για να με πείθουν ότι ζω. Γιατί αλλιώς δεν ζω, μόνο αναπνέω. Λέω μέσα μου πονάω, είμαι άνθρωπος. Ακούω τα αγκομαχητά του, τις φωνές του, λέω αισθάνομαι, ακούω, ζω.""...
"Σκηνικό του βιβλίου η Μακεδονία, λίγο πριν την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Στα τρία βιλαέτια, της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου και των Σκοπίων, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και μουσουλμάνοι ενώ στη Θεσσαλονίκη Εβραίοι. Κοινός τόπος όλων: η αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού....
"Τα παράτησε όλα η Πελαγία από ανάγκη. Μαθηματικά, έρωτες, κοριτσίστικες απλές φαντασιώσεις, την πολυτέλεια να ονειρεύεται... Όλα. Έπρεπε να δουλέψει, για να βοηθήσει την οικογένεια να μεγαλώσει τα δύο αδέρφια της, που ήρθαν με καθυστέρηση δέκα χρόνων. Όμορφα και αρτιμελή. Ακριβώς το αντίθετο από κείνη. Η Πελαγία ξέχασε πως ήταν αδερφή τους κι έπαιξε ρόλο «ετεροθαλούς» μάνας, κι ας είχαν μάνα καθ' όλα άξια....